ദിവസം 245.
ശ്രീമദ്‌ ദേവീഭാഗവതം. 9.23. ശംഖചൂഡ ശാപമോക്ഷം
ശിവസ്തത്വം സമാകർണ്യ തത്വജ്ഞാന വിശാരദ:
യയൗ സ്വയം ച സമരേ സ്വഗണൈ: സഹ നാരദ
ശംഖചൂഡ: ശിവം ദൃഷ്ട്വാ വിമാനാദവരൂഹ്യ ച
നനാമ പരയാഭക്ത്യാ ശിരസാ ദണ്ഡവദ് ഭുവി
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: തത്വജ്ഞാനവിശാരദനായ പരമശിവൻ ശംഖചൂഡനെക്കുറിച്ചു കാളി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ടപ്പോൾ തന്റെ പരിവാരങ്ങളുമായി സ്വയം യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഇറങ്ങി. പരമശിവനെ കണ്ടപ്പോൾത്തന്നെ രാജാവ് വിമാനത്തിൽ നിന്നും പെട്ടെന്ന് താഴെയിറങ്ങി സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിച്ചു. എന്നാൽ ഉടനേതന്നെ അവൻ വിമാനത്തിൽ കയറി യുദ്ധത്തിനു തയ്യാറായി. ശംഖചൂഡനും ശിവനും തമ്മിൽ ഉണ്ടായ ഘോര രണം ഒരു നൂറ്റാണ്ട് കാലം നീണ്ടുനിന്നു. ആരും ജയിക്കാത്ത അവസ്ഥയിൽ യുദ്ധമങ്ങിനെ നീണ്ടു പോയി.
ശംഭു തന്റെ ആയുധം താഴെ വച്ചപ്പോൾ ദാനവനും തന്റെ ആയുധം താഴെ വച്ചു. ശിവൻ കാളപ്പുറത്ത് ഇരുന്നാൽ ഉടൻ ശംഖചൂഡൻ തേരിൽക്കയറും. അസുരൻമാർ ഏറെപ്പേർ യുദ്ധത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു. പരമശിവൻ തന്റെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും മരിച്ചവർക്ക് ജീവനേകി തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു.
അപ്പോളവിടെ ദീനനായ ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ വിലപിച്ചുകൊണ്ട് രാജാവിനോട് സങ്കടം പറഞ്ഞു. 'ഹേ രാജേന്ദ്രാ, അനേകം സമ്പത്തുക്കൾ ഉള്ള അങ്ങെനിക്ക് ഭിക്ഷ തന്നാലും. ഇപ്പോൾ വൃദ്ധനായി എങ്കിലും എന്നിലുള്ള ആശകൾ ഇനിയും അടങ്ങിയിട്ടില്ല. അതിനാലങ്ങ് എന്റെ മനോരഥം പൂർത്തീകരിക്കും എന്നൊരു വാക്കെനിക്ക് തരണം' പ്രസന്ന മുഖത്തോടെ രാജാവ് ബ്രാഹ്മണന് വാക്ക് കൊടുത്തു. 'എന്താണെങ്കിലും ചോദിക്കൂ ഞാനത് തന്നിരിക്കും.'
‘എനിക്ക് അങ്ങയുടെ കവചമാണ് വേണ്ടത്’ എന്നായി ബ്രാഹ്മണൻ. അയാൾ ശംഖചൂഡന്റെ ദിവ്യകവചം കരസ്ഥമാക്കി രാജാവിന്റെ വേഷത്തിലും രൂപഭാവത്തിലും കൊട്ടാരത്തിൽ തുളസിയുടെ സമീപമെത്തി. അവിടെ അയാൾ തുളസിയുമായി സന്ധിച്ച് വീര്യാധാനം ചെയ്തു.
അതും കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശിവൻ വിഷ്ണുശൂലം കയ്യിലെടുത്തു. ഉച്ചവെയിലിൽ ജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യതേജസ്സും പ്രളയാഗ്നിക്കുതുല്യം നാശകാരിയും ആര്‍ക്കും എടുക്കാനോ തടുക്കാനോ ആവാത്തതുമായ ആ വേൽ പരമശിവൻ നിഷ്പ്രയാസം കയ്യിലെടുത്തു. സാക്ഷാൽ ചക്രായുധത്തിനൊക്കുന്ന ശസ്ത്രവീര്യവും ആയിരം വിൽപ്പാട് നീളവും നൂറടി വണ്ണവും സജീവവും ബ്രഹ്മസ്വരൂപവും ഭയജന്യവും വിശ്വസംഹാരകരവുമായ വേൽ ശിവൻ ദാനവനുനേരേ പ്രയോഗിച്ചു.
വേൽ തന്റെ നേർക്ക് വരുന്നതു കണ്ട് ശംഖചൂഡൻ പെട്ടെന്ന് കയ്യിലുള്ള ആയുധമുപേക്ഷിച്ച് ശ്രീകൃഷ്ണചരണാംബുജം മനസ്സിലുറപ്പിച്ച് യോഗാരൂഢനായി. ശൂലം ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെമേൽ പതിക്കവേ ഝടുതിയിൽ ആ ദേഹം ഭസ്മമായി. പെട്ടെന്ന് ദാനവൻ ഗോപാലബാലനായി മുരളി കൈയ്യിലേന്തി രത്നഭൂഷകളണിഞ്ഞ് പ്രത്യക്ഷനായി. അദ്ദേഹം ശംഭുവിനെ വണങ്ങി. ഗോലോകത്തുനിന്നും രത്നഖചിതമായ ഒരു വിമാനം അപ്പോളവിടെയെത്തി അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട്പോയി. അനേകം ഗോപൻമാരുടെ കൂടെ അവർ ഗോലോകത്ത് ശ്രീകൃഷ്ണസവിധത്തിൽ വന്നിറങ്ങി. ശ്രീ രാധയും ഭഗവാനൊത്ത് അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. സുദാമാവ് (ശംഖചൂഡന്‍) രാധാകൃഷ്ണ ചരണാംബുജങ്ങൾ നമസ്ക്കരിച്ചു. ഭഗവാൻ സന്തോഷാശ്രുക്കളോടെ സതീർത്ഥ്യനെ കോരിയെടുത്തു മാറോട് ചേർത്തു. അപ്പോളാ ശൂലവും ഭഗവാന്റെ സമീപം തിരികെ വന്നെത്തി.
ശംഖചൂഡന്റെ അസ്ഥികൾ നാനാരൂപങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ശംഖുകളായിത്തീര്‍ന്നു. ദേവപൂജയ്ക്ക് ശംഖിലെടുക്കുന്ന ജലം പ്രാധാന്യമുള്ളതാണ്. ശിവനൊഴികെയുള്ള ദേവൻമാർക്ക് ശംഖിലെ ജലം അർപ്പിക്കാം. ശംഖനാദം മുഴങ്ങുന്നിടത്ത് ലക്ഷ്മീദേവി വാഴുന്നു. ശംഖതീർത്ഥത്തിൽ കുളിക്കുന്നത് സകല തീർത്ഥങ്ങളിലും സ്നാനം ചെയ്യുന്നതിന് തുല്യമാണ്. ശംഖ് ഹരിയുടെ അധിഷ്ഠാനമാണ്. ശംഖുള്ളിടത്ത് ഹരിസാന്നിദ്ധ്യം ഉണ്ടു്. അവിടെത്തന്നെയാണ് ലക്ഷ്മിയും അധിവസിക്കുന്നത്. സ്ത്രീകളും ശൂദ്രരും ശംഖുനാദം മുഴക്കിയാൽ അത് അമംഗളകരമാണ്. ലക്ഷ്മീദേവി കോപിഷ്ഠയായി അങ്ങിനെയുള്ളയിടം വിട്ടുപോവും.
ദൈത്യസംഹാരശേഷം ശംഭു സന്തുഷ്ടഭാവത്തിൽ കാളപ്പുറത്തേറി തന്റെ ഭൂതഗണങ്ങളുമായി മടങ്ങി. മറ്റ് ദേവൻമാരും അവരവരുടെ ധാമങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങി. ദുന്ദുഭിനാദം ആകാശത്ത് മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. ഗന്ധർവ്വൻമാരും ദേവൻമാരും മുനികളും പരമശിവന്റെ അപദാനങ്ങൾ വാഴ്ത്തി.
ശംഖചൂഡ: ശിവം ദൃഷ്ട്വാ വിമാനാദവരൂഹ്യ ച
നനാമ പരയാഭക്ത്യാ ശിരസാ ദണ്ഡവദ് ഭുവി
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: തത്വജ്ഞാനവിശാരദനായ പരമശിവൻ ശംഖചൂഡനെക്കുറിച്ചു കാളി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ടപ്പോൾ തന്റെ പരിവാരങ്ങളുമായി സ്വയം യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഇറങ്ങി. പരമശിവനെ കണ്ടപ്പോൾത്തന്നെ രാജാവ് വിമാനത്തിൽ നിന്നും പെട്ടെന്ന് താഴെയിറങ്ങി സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിച്ചു. എന്നാൽ ഉടനേതന്നെ അവൻ വിമാനത്തിൽ കയറി യുദ്ധത്തിനു തയ്യാറായി. ശംഖചൂഡനും ശിവനും തമ്മിൽ ഉണ്ടായ ഘോര രണം ഒരു നൂറ്റാണ്ട് കാലം നീണ്ടുനിന്നു. ആരും ജയിക്കാത്ത അവസ്ഥയിൽ യുദ്ധമങ്ങിനെ നീണ്ടു പോയി.
ശംഭു തന്റെ ആയുധം താഴെ വച്ചപ്പോൾ ദാനവനും തന്റെ ആയുധം താഴെ വച്ചു. ശിവൻ കാളപ്പുറത്ത് ഇരുന്നാൽ ഉടൻ ശംഖചൂഡൻ തേരിൽക്കയറും. അസുരൻമാർ ഏറെപ്പേർ യുദ്ധത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു. പരമശിവൻ തന്റെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും മരിച്ചവർക്ക് ജീവനേകി തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു.
അപ്പോളവിടെ ദീനനായ ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ വിലപിച്ചുകൊണ്ട് രാജാവിനോട് സങ്കടം പറഞ്ഞു. 'ഹേ രാജേന്ദ്രാ, അനേകം സമ്പത്തുക്കൾ ഉള്ള അങ്ങെനിക്ക് ഭിക്ഷ തന്നാലും. ഇപ്പോൾ വൃദ്ധനായി എങ്കിലും എന്നിലുള്ള ആശകൾ ഇനിയും അടങ്ങിയിട്ടില്ല. അതിനാലങ്ങ് എന്റെ മനോരഥം പൂർത്തീകരിക്കും എന്നൊരു വാക്കെനിക്ക് തരണം' പ്രസന്ന മുഖത്തോടെ രാജാവ് ബ്രാഹ്മണന് വാക്ക് കൊടുത്തു. 'എന്താണെങ്കിലും ചോദിക്കൂ ഞാനത് തന്നിരിക്കും.'
‘എനിക്ക് അങ്ങയുടെ കവചമാണ് വേണ്ടത്’ എന്നായി ബ്രാഹ്മണൻ. അയാൾ ശംഖചൂഡന്റെ ദിവ്യകവചം കരസ്ഥമാക്കി രാജാവിന്റെ വേഷത്തിലും രൂപഭാവത്തിലും കൊട്ടാരത്തിൽ തുളസിയുടെ സമീപമെത്തി. അവിടെ അയാൾ തുളസിയുമായി സന്ധിച്ച് വീര്യാധാനം ചെയ്തു.
അതും കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശിവൻ വിഷ്ണുശൂലം കയ്യിലെടുത്തു. ഉച്ചവെയിലിൽ ജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യതേജസ്സും പ്രളയാഗ്നിക്കുതുല്യം നാശകാരിയും ആര്‍ക്കും എടുക്കാനോ തടുക്കാനോ ആവാത്തതുമായ ആ വേൽ പരമശിവൻ നിഷ്പ്രയാസം കയ്യിലെടുത്തു. സാക്ഷാൽ ചക്രായുധത്തിനൊക്കുന്ന ശസ്ത്രവീര്യവും ആയിരം വിൽപ്പാട് നീളവും നൂറടി വണ്ണവും സജീവവും ബ്രഹ്മസ്വരൂപവും ഭയജന്യവും വിശ്വസംഹാരകരവുമായ വേൽ ശിവൻ ദാനവനുനേരേ പ്രയോഗിച്ചു.
വേൽ തന്റെ നേർക്ക് വരുന്നതു കണ്ട് ശംഖചൂഡൻ പെട്ടെന്ന് കയ്യിലുള്ള ആയുധമുപേക്ഷിച്ച് ശ്രീകൃഷ്ണചരണാംബുജം മനസ്സിലുറപ്പിച്ച് യോഗാരൂഢനായി. ശൂലം ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെമേൽ പതിക്കവേ ഝടുതിയിൽ ആ ദേഹം ഭസ്മമായി. പെട്ടെന്ന് ദാനവൻ ഗോപാലബാലനായി മുരളി കൈയ്യിലേന്തി രത്നഭൂഷകളണിഞ്ഞ് പ്രത്യക്ഷനായി. അദ്ദേഹം ശംഭുവിനെ വണങ്ങി. ഗോലോകത്തുനിന്നും രത്നഖചിതമായ ഒരു വിമാനം അപ്പോളവിടെയെത്തി അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട്പോയി. അനേകം ഗോപൻമാരുടെ കൂടെ അവർ ഗോലോകത്ത് ശ്രീകൃഷ്ണസവിധത്തിൽ വന്നിറങ്ങി. ശ്രീ രാധയും ഭഗവാനൊത്ത് അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. സുദാമാവ് (ശംഖചൂഡന്‍) രാധാകൃഷ്ണ ചരണാംബുജങ്ങൾ നമസ്ക്കരിച്ചു. ഭഗവാൻ സന്തോഷാശ്രുക്കളോടെ സതീർത്ഥ്യനെ കോരിയെടുത്തു മാറോട് ചേർത്തു. അപ്പോളാ ശൂലവും ഭഗവാന്റെ സമീപം തിരികെ വന്നെത്തി.
ശംഖചൂഡന്റെ അസ്ഥികൾ നാനാരൂപങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ശംഖുകളായിത്തീര്‍ന്നു. ദേവപൂജയ്ക്ക് ശംഖിലെടുക്കുന്ന ജലം പ്രാധാന്യമുള്ളതാണ്. ശിവനൊഴികെയുള്ള ദേവൻമാർക്ക് ശംഖിലെ ജലം അർപ്പിക്കാം. ശംഖനാദം മുഴങ്ങുന്നിടത്ത് ലക്ഷ്മീദേവി വാഴുന്നു. ശംഖതീർത്ഥത്തിൽ കുളിക്കുന്നത് സകല തീർത്ഥങ്ങളിലും സ്നാനം ചെയ്യുന്നതിന് തുല്യമാണ്. ശംഖ് ഹരിയുടെ അധിഷ്ഠാനമാണ്. ശംഖുള്ളിടത്ത് ഹരിസാന്നിദ്ധ്യം ഉണ്ടു്. അവിടെത്തന്നെയാണ് ലക്ഷ്മിയും അധിവസിക്കുന്നത്. സ്ത്രീകളും ശൂദ്രരും ശംഖുനാദം മുഴക്കിയാൽ അത് അമംഗളകരമാണ്. ലക്ഷ്മീദേവി കോപിഷ്ഠയായി അങ്ങിനെയുള്ളയിടം വിട്ടുപോവും.
ദൈത്യസംഹാരശേഷം ശംഭു സന്തുഷ്ടഭാവത്തിൽ കാളപ്പുറത്തേറി തന്റെ ഭൂതഗണങ്ങളുമായി മടങ്ങി. മറ്റ് ദേവൻമാരും അവരവരുടെ ധാമങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങി. ദുന്ദുഭിനാദം ആകാശത്ത് മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. ഗന്ധർവ്വൻമാരും ദേവൻമാരും മുനികളും പരമശിവന്റെ അപദാനങ്ങൾ വാഴ്ത്തി.
No comments:
Post a Comment