ദിവസം 269. ശ്രീമദ്‌ ദേവീഭാഗവതം. 9- 47. മംഗള ചണ്ഡീകഥ

ദിവസം 269.  ശ്രീമദ്‌ ദേവീഭാഗവതം. 9- 47. മംഗള ചണ്ഡീകഥ

കഥിതം ഷഷ്ഠ്യൂപാഖ്യാനം ബ്രഹ്മപുത്ര യഥാഗമം
ദേവീ മംഗളചണ്ഡീ ച തദാഖ്യാനം നിശാമയ
തസ്യാ: പൂജാദികം സർവ്വം ധർമ്മവക്ത്രേണ യച്ഛ്രുതം
ശ്രുതിസമ്മതമേവേഷ്ടം സർവ്വേഷാം വിദുഷാമപി

ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: ആഗമ ശാസ്ത്രങ്ങളിൽ വിവരിച്ചപ്രകാരം ഷഷ്ഠീ പൂജ ചെയ്യേണ്ടത് എങ്ങിനെയെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ. മംഗള ചണ്ഡികയുടെ ചരിതം ധർമ്മൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ഞാൻ ഇനി വിവരിക്കാം. വേദ സമ്മിതമായ മംഗളചണ്ഡീ പൂജയും സ്തോത്രവും വിദ്വാൻമാർക്ക് പ്രിയംകരമത്രേ.

കല്യാണദായനിയും മംഗളപ്രദായകയും ആയതിനാൽ ആ ദേവിക്ക് മംഗളചണ്ഡി എന്ന പേരുണ്ടായി. മാത്രമല്ല ഭൂമീപുത്രനായ മംഗളന്റെ അഭീഷ്ടദേവതയുമാണ് ദേവി. അതുപോലെ മനുവംശത്തിലെ സപ്തദ്വീപേശനായ മറ്റൊരു മംഗളന്റെയും ഇഷ്ടദേവതയാണ് മംഗളചണ്ഡിക .

മൂർത്തിഭേദംകൊണ്ട് ദുർഗ്ഗയാണ് ഈ ദേവി. നാരികൾക്ക് ഇഷ്ടദേവതയുമാണ് മംഗളചണ്ഡിക. മാത്രമല്ല സാക്ഷാൽ മഹേശ്വരൻ പോലും പൂജിക്കുന്നവളാണ് ഈ ദേവി. ത്രിപുരൻ എന്ന അസുരനുമായി ശ്രീശങ്കരൻ ഘോരമായൊരു യുദ്ധം നടത്തി. അസുരൻ തന്റെ രഥത്തെ ആകാശത്തുനിന്നും താഴെ വീഴ്ത്തിയതിൽ ഖിന്നനായ മഹാദേവനെ ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ഉപദേശിച്ചതനുസരിച്ചാണ് ശിവൻ ആദ്യമായി ദേവിയെ പൂജിച്ചത്. അപ്പോൾ ദുർഗ്ഗാരൂപത്തിൽ ദേവി പ്രത്യക്ഷയായിട്ടു ശിവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. "പ്രഭോ ഭയം വേണ്ട. മഹാവിഷ്ണു ഒരു കാളയായി അങ്ങയുടെ വാഹനമാകും. ശുദ്ധ ശക്തിസ്വരൂപമായി ഞാനും അങ്ങയെ സഹായിക്കാം. അങ്ങിനെ ശ്രീഹരിയുടെ സഹായത്താൽ ദൈത്യനെ വധിച്ചാലും." ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദേവി  ശംഭുവിന്റെ ശക്തിയായി നിലകൊണ്ടു. വിഷ്ണു നൽകിയ ആയുധം കൊണ്ട് ശിവൻ ത്രിപുരനെ കൊന്ന് ത്രിപുരാന്തകൻ എന്ന പേരിനുടമയായി. സൂരൻമാരും മാമുനി വൃന്ദവും ആഹ്ളാദിച്ചു. ആകാശത്തുനിന്നും പുഷ്പവൃഷ്ടിയുണ്ടായി.

ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ശംഭുവിനെ ആശീർവദിച്ചു. ശിവൻ സ്നാനശേഷം മംഗളചണ്ഡികാ പൂജ നടത്തി. പാദ്യാർഘ്യാദികൾ, വസ്ത്രങ്ങൾ, പുഷ്പങ്ങൾ, ചന്ദനങ്ങൾ, നൈവേദ്യങ്ങൾ, ധൂപങ്ങൾ, എന്നിവ സമർപ്പിച്ചതുകൂടാതെ ആട്, ചെമ്മരിയാട്, മാൻ, പോത്ത്, പക്ഷികൾ, എന്നിവയെ ബലിയർപ്പിച്ചു. വസ്ത്രാലങ്കാരങ്ങൾ, മാലകൾ, പായസങ്ങൾ, തേൻ, പാൽ, പഴവർഗ്ഗങ്ങൾ, സംഗീതനൃത്തവാദ്യഘോഷങ്ങൾ, നാമസങ്കീർത്തനങ്ങൾ, എന്നിവയാൽ മാദ്ധ്യംദിന പ്രകാരമുള്ള പൂജകളാണ് ശംഭു ചെയ്തത്.

"ഓം ഹ്രീം ക്ലീം സർവ്വസമ്പൂജ്യേ, ദേവീ മംഗള ചണ്ഡികേ, ഹും ഹും ഫട് സ്വാഹ" എന്ന ഇരുപത്തിയൊന്ന് അക്ഷരമുള്ള മന്ത്രം ഭക്തൻമാരുടെ അഭീഷ്ടങ്ങളെ സാധിപ്പിക്കുന്നത്ര ദിവ്യശക്തിയുള്ളതാണ്. ദശലക്ഷം തവണ ഈ മന്ത്രം ജപിച്ചാൽ സാധകന് മന്ത്രസിദ്ധിയുണ്ടാകും.

ഇനി വേദോക്തമായ ധ്യാനം  എങ്ങിനെയെന്ന് പറഞ്ഞു തരാം . "എന്നും പതിനാറു വയസ്സുള്ള നിത്യയൗവനയുക്തയും ബിംബോഷ്ഠവും ഉത്തമമായ ദന്തനിരകളുള്ളവളും ശരത്കാല പങ്കജത്തിന്റെ മുഖശോഭയുള്ളവളും വെളുത്ത ചെമ്പകപ്പൂ നിറമോലുന്ന ദേഹകാന്തിയുള്ളവളും നീലത്താമരക്കണ്ണുകൾക്കുടമയും ജഗത്തിന് മാതാവും സർവ്വസമ്പദ്പ്രദായിനിയും സാധകന് ഘോര സംസാരസാഗരത്തെതരണം ചെയ്യാനുതകുന്ന കൈവിളക്കുമായ ദേവിയെ ഞാൻ സ്തുതിക്കുന്നു, സദാ ഭജിക്കുന്നു."

മഹാദേവൻ പറഞ്ഞു: "ലോകമാതാവേ കാത്തു കൊള്ളുക, ദേവീ മംഗളചണ്ഡികേ. ആപത്തുകൾ നീക്കുന്ന ഹർഷമംഗളദായിനീ, എന്നെ രക്ഷിച്ചാലും.

മംഗളചണ്ഡികയായ നീ ശുഭയും മംഗള ദക്ഷയും മംഗളയും മംഗളാർഹയും സർവ്വമംഗള മംഗളയുമാകുന്നു. മംഗളദാനമാണ് ദേവിയുടെ സ്വഭാവം. സകലരുടെയും മംഗള നിദാനം നീയാകുന്നു.

മംഗളത്തിന്റെ അധിഷ്ഠാതൃദേവതയായ നിന്നെ മംഗളവാരത്തിലാണ് പൂജിക്കേണ്ടത്. മംഗളമയിയായ നിന്നെ പൂജിച്ചാണ് ലോകത്ത് മംഗളമുണ്ടാവുന്നത്. സംസാര മംഗളാ ധാരേ, സർവ്വകർമ്മാധി ദേവതേ , സർവ്വമംഗളേ, ബഹുസുഖപ്രദേ, നമസ്ക്കാരം."

ആദ്യം പരമശിവൻ ഈ സ്തുതികൾ കൊണ്ട് ദേവിയെ പൂജിച്ചു. മംഗളവാരം തോറും ശംഭു ഇത് തുടരുന്നു. പിന്നീട് പൂജിച്ചത് ചൊവ്വാഗ്രഹരൂപിയായ മംഗളനായിരുന്നു. പിന്നെ മംഗളൻ എന്ന രാജാവ് മംഗള ചണ്ഡികയെ പൂജിച്ചു. നാലാമതായി സുന്ദരിമാരും അഞ്ചാമതായി മംഗള കാംക്ഷികളായ മറ്റുള്ളവരും ചണ്ഡികയെ പൂജിച്ചു. അങ്ങിനെ വിശ്വേശ്വനാൽ പൂജിതയായ ദേവിയെ എല്ലായിടത്തും പൂജിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. മാമുനിമാരും ദേവൻമാരും സാധാരണ മനുഷ്യരും മനുക്കളും പരമേശ്വരിയായ മാതാവിനെ പൂജിക്കുന്നു. മംഗളപ്രദമായ ഈ സ്തോത്രം കേൾക്കുന്നതു പോലും മംഗളപ്രദമാണ്. ഈ സ്തുതി കേൾക്കുന്നിടത്ത് അമംഗളം ഉണ്ടാവുകയില്ല. അവിടെ പുത്രപൗത്രാദി ഐശ്വര്യങ്ങൾ ദിനം തോറും വർദ്ധിക്കും.

ശ്രീ നാരായണൻ തുടർന്നു: ഷഷ്ഠി ദേവി, മംഗളചണ്ഡിക എന്നീ രണ്ടു ദേവിമാരുടെ ചരിതങ്ങളും സ്തുതിക്രമവും ഞാൻ പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇനി മാനസാ ദേവിയുടെ ചരിതവും സ്തുതിയും പറയാം. ധർമ്മനിൽ നിന്നു തന്നെയാണ് ഞാൻ ഇതും പഠിച്ചത്.

മഹർഷി കശ്യപന്റെ മാനസപുത്രിയായ ദേവിക്ക് മനസാ എന്ന പേര് അനുയോജ്യം തന്നെ. സാധകന് മനസാ അറിയാൻ കഴിയുന്ന ദേവി എന്ന നിലയ്ക്കും ആ നാമം യുക്തമാണ്. മനസാദേവി സദാ സമയം ശ്രീകൃഷ്ണഭഗവാനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സിദ്ധയോഗിനിയും ആത്മാരാമയും ആയിരുന്നു മനസാ ദേവി. അവൾ ആ യുഗക്കാലം ഭഗവാനെ തപസ്സു ചെയ്ത് സ്വശരീരത്തെ ജീർണ്ണിപ്പിച്ച് അവശമാക്കി. അതിനാൽ ശ്രീകൃഷ്ണഭഗവാൻ അവൾക്ക് ജരത്കാരു എന്ന പേരു   നൽകി.  ഭഗവാൻ ദേവിയുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ എല്ലാം നിവർത്തിച്ചു കൊടുത്തു. മാത്രമല്ല, മനസാ ദേവീപൂജ സ്വയം ചെയ്യുകയും മറ്റുള്ളവരെ അതിനായി പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

സുന്ദരിയും ശുഭാംഗിയും ഗൗരവർണ്ണിനിയും ആയ ദേവി ജഗത് മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതിനാൽ ജഗദ്ഗൗരിയെന്നു പ്രസിദ്ധയായി. ശിവന്റെ ശിഷ്യയായതിനാൽ അവൾ ശൈവിയായി. വിഷ്ണുഭക്തയായതിനാൽ അവൾ വൈഷ്ണവിയായി. ജനമേജയൻ നടത്തിയ നാഗസത്രത്തിൽ വച്ച് നാഗങ്ങളുടെ രക്ഷ ചെയ്തതിനാൽ ദേവി നാഗേശ്വരി എന്നും പ്രസിദ്ധയായി. വിഷം നശിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവുള്ളതിനാൽ അവൾ വിഷഹാരിണി എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ശിവൻ സിദ്ധയോഗം പഠിപ്പിച്ച് അവളെ സിദ്ധയോഗിനിയാക്കി. കടാതെ മൃതസഞ്ജീവനീ വിദ്യ, ജ്ഞാനയോഗം, എന്നിവ പഠിക്കയാൽ അവൾ മഹാജ്ഞാനവതി എന്നും പ്രഖ്യാതയായി. ദേവിക്ക് ആസ്തീകന്റെ അമ്മയെന്ന പേരും പ്രസിദ്ധമാണ്. വിശ്വവന്ദ്യനായ ജരത് കാരുമുനിയുടെ പത്നിയെന്ന നിലയിലും ദേവി സുപ്രസിദ്ധയാണ്.

ജരത്കാരു, ജഗദ് ഗൗരി, ജരത്കാരുമുനിപ്രിയ, നാഗ സോദരി, നാഗേശി, മനസാ, സിദ്ധയോഗിനി, ശൈവി, വൈഷ്ണവി, ആസ്തീക മാതാ, വിഷഹാരിണീ, മഹാജ്ഞാന എന്നീ പന്ത്രണ്ടു പേരുകളിൽ ദേവി അറിയപ്പെടുന്നു. ഈ നാമങ്ങൾ പൂജാസമയത്ത് ചൊല്ലുന്ന സാധകന് സർപ്പഭീതിയുണ്ടാവുകയില്ല. അവന്റെ വംശം പോലും ആ ഭീതിയിൽ നിന്നും രക്ഷനേടും. നിത്യമീ സ്തോത്രം ജപിക്കുന്നവനെ സർപ്പങ്ങൾ തീണ്ടുകയില്ല.  പത്തുലക്ഷം തവണ ഈ സ്തോത്രം ജപിച്ച് സാധകന് മന്ത്രസിദ്ധി വരുത്താവുന്നതാണ്. സ്തോത്ര സിദ്ധി ലഭിച്ചവന് വിഷം ഭുജിക്കാൻ പോലുമുള്ള കഴിവുണ്ടാവും. നാഗങ്ങളെ അവന് വാഹനവും ആഭരണവുമാക്കാം. നാഗാസനനും നാഗതൽപനും, മഹാ സിദ്ധനുമായി മാറുന്ന സാധകന് അന്ത്യകാലത്ത് മഹാവിഷ്ണുവുമൊത്ത് രമിക്കാനും സാധിക്കും.