ദിവസം 267. ശ്രീമദ് ദേവീഭാഗവതം. 9- 45. ദക്ഷിണോപാഖ്യാനം
ഉക്തം സ്വാഹാ സ്വധാഖ്യാനം പ്രശസ്തം മധുരം പരം
വക്ഷ്യാമി ദക്ഷിണാഖ്യാനം സാവധാനോ നിശാമയ
ഗോപീ സുശീലാ ഗോലോകേ പുരാff സീത് പ്രേയസീ ഹരേ:
രാധാ പ്രധാനാ സധ്രീചി ധന്യാ മാന്യാ മനോഹരാ
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: അതിമധുരതരങ്ങളായ സ്വാഹോപാഖ്യാനവും സ്വധോപാഖ്യാനവും ഞാൻ പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇനി ഞാൻ ദക്ഷിണാദേവിയുടെ ചരിതം പറയാം. പണ്ട് സുശീല എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഗോപിക ശ്രീഹരിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവളായി ഗോലോകത്ത് വാണിരുന്നു. അവൾ രാധാദേവിയെപ്പോലെ ധന്യയും മാന്യയുമായിരുന്നു. രാധാദേവിയുടെ തോഴിയായ സുശീല വിദ്യാസമ്പന്നയും അഴകിനോടൊപ്പം സദ്ഗുണങ്ങളും ഒരുപോലെ തികഞ്ഞ ഒരു സതീമണി തന്നെയായിരുന്നു. കോമളാംഗിയും സദാ പുഞ്ചിരി തൂകുന്നവളും ഹംസഗാമിനിയുമായ അവള്ക്ക് കമലനയനങ്ങളും ഉയർന്ന സ്തനങ്ങളും ചെന്തൊണ്ടിപ്പഴച്ചുണ്ടുകളും ചമ്പകപ്പൂവിന്റെ നിറവും രത്ന ഭൂഷകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഹരിവല്ലഭയായ സുശീല സുകുമാരകലകളിലും കാമശാസ്ത്രത്തിലും വിചക്ഷണയായിരുന്നു.
പണ്ടൊരിക്കൽ സുശീല രാസേശ്വരനായ ഭഗവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ ഇടതുഭാഗത്തായി രാസതൽപ്പരയായി വിലസുന്നത് രാധാദേവി കാണുകയുണ്ടായി. രാധയെക്കണ്ട് ഭഗവാൻ പേടിച്ച് തല താഴ്ത്തി. രാധയാണെങ്കിൽ കോപം കൊണ്ട് ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ, തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ, അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുക്കുന്നത് കണ്ട് ഭഗവാൻ പെട്ടെന്ന് പോയി ഒളിച്ചുകളഞ്ഞു. രാധ തന്നോട് പിണങ്ങിയേക്കും എന്ന പേടിയാലാണ് ഭഗവാൻ മാറി നിന്നത്. ഭഗവാൻ മറഞ്ഞതു കണ്ട് സുശീലയും മറ്റ് ഗോപികമാരും പേടിച്ചരണ്ടു.
സുശീലയില് ആസക്തനായി വിലസിയിരുന്ന കൃഷ്ണനെ നോക്കി വിസ്മയത്തിലാണ്ടിരുന്ന ഗോപികമാർ ദേവീ രക്ഷിക്കണേ എന്ന് നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് രാധാദേവിയുടെ പാദങ്ങളിൽ വീണു. അവർ പല തവണ രാധയുടെ മുന്നിൽ നമസ്ക്കരിച്ചു. സുദാമാവ് മുതലായ ഗോപൻമാരും രാധയുടെ ചരണങ്ങളിൽ അഭയം തേടി. മൂന്നു കോടിയിൽ അധികം ഗോപൻമാർ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ നാഥൻ ഓടി മറഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞ രാധ സുശീലയെ ശപിച്ചു. സുശീലയും അവിടെ നിന്ന് ഓടി മറയാൻ ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു. "ഇനിയിവൾ ഗോലോകത്ത് കാലുകുത്തിയാൽ അക്ഷണം അവൾ ചാമ്പലായിത്തീരട്ടെ" എന്നായിരുന്നു രാധയുടെ ശാപം.
കോപത്തോടെയാ രാസേശ്വരി രാസേശ്വരനായ ഭഗവാനെ സഭാമദ്ധ്യത്തിലേക്ക് വിളിച്ചു. എന്നാല് ഭഗവാൻ എത്താൻ വൈകുന്ന നിമിഷങ്ങൾ അവൾക്ക് യുഗങ്ങളായിത്തോന്നി. ഭഗവാനെ പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിന്റെ വേദന പൊറുക്കാൻ അവൾക്കായില്ല.
"ഹേ കൃഷ്ണാ, പെട്ടെന്നു തന്നെ എന്റെ ചാരത്ത് വന്നിരിക്കൂ. പ്രാണനാഥാ അവിടുത്തെ പിരിഞ്ഞതിനാൽ എന്റെ പ്രാണൻ വിട്ടു പോവുമോ എന്നാണ് എന്റെ ഭയം. ഉത്തമനായ ഒരു ഭർത്താവിനെ കിട്ടുമ്പോൾ സ്ത്രീക്ക് ഗർവ്വം ഉണ്ടാവും. അവളുടെ സൗഭാഗ്യവും സുഖവും ദിനംപ്രതി വർദ്ധിക്കും. അതുകൊണ്ട് ഭർത്തൃശുശ്രൂഷ ചെയ്യുകയാണ് അവൾക്ക് ശ്രേയസ്കരം. കുലാംഗനമാർക്ക് ഭർത്താവാണ് ബന്ധുവും കുലദേവതയും ഐശ്വര്യവും ഭോഗവും ഗതിയും എല്ലാമായിരിക്കുന്നത്. അവൾക്ക് ധാർമ്മികമായ സുഖവും പ്രീതിയും ശാന്തിയും മാനവും നൽകുന്നത് ഭർത്താവാണ്. അവളുടെ മാനം കെടുത്തുന്നതും ഭർത്താവു തന്നെ. സ്ത്രീക്ക് ഭർത്താവിനേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠനായ മറ്റൊരു ബന്ധുവില്ല. ഭാര്യയെ ഭരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഭർത്താവാണയാൾ. സുഖദായകനാകയാൽ ബന്ധുവാണ്. പ്രീതി നൽകുന്നതിനാൽ പ്രിയനാണ്. കാമപ്രദനാകയാൽ കാന്തനാണ്. ഐശ്വര്യദായകനാകയാൽ ഈശനാണ്. പ്രാണേശനാകയാൽ പ്രാണനായകനാണ്. രതിപ്രദനാകയാൽ രമണനാണ്. ഭർത്തൃബീജത്താലാണല്ലോ അവൾക്ക് പുത്രനുണ്ടാകുന്നത്. അതിനാൽ അവള്ക്ക് പ്രിയനാണയാൾ. കുലസ്ത്രീകൾക്ക് ഭർത്താവാണ് നൂറ് പുത്രൻമാരേക്കാൾ പ്രിയൻ. കുലമറ്റ സ്ത്രീകൾ മാത്രമേ സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ മാനിക്കാതിരിക്കൂ.
പുണ്യതീർത്ഥസ്നാനം, ദക്ഷിണ, ഭൂപ്രദക്ഷിണം, വ്രതങ്ങൾ, മഹാദാനങ്ങൾ, ഉപവാസങ്ങൾ, ഗുരുസേവ, ബ്രാഹ്മണ സേവ, വേദപഠനം, എന്നിവയെല്ലാം പുണ്യ പ്രവൃത്തികൾ തന്നെയാണെങ്കിലും അവക്കൊന്നും ഭർത്തൃ സേവയുടെ പതിനാറിലൊന്നു ഫലം പോലും ഉണ്ടാവില്ല. ഗുരു, ദേവൻമാർ, ബ്രാഹ്മണർ എന്നിവരേക്കാൾ സ്ഥാനം ഭർത്താവിനുണ്ട്. ഒരു സ്ത്രീയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വിദ്യാദാതാവിന്റെ മഹത്വം ഭർത്താവിനുണ്ട്. ലക്ഷം കോടി ഗോപീ ഗോപൻമാർക്കും ബ്രഹ്മാണ്ഡത്തിനും അവിയാലുള്ള എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ജീവനിർജീവ ജാലങ്ങൾക്കും ഈശ്വരിയായി ഞാനിരിക്കുന്നത് ആരുടെ കാരണ്യാതിരേകത്താലാണോ ആ കാന്തനെ എനിക്കിപ്പോള് കാണാനാകുന്നില്ല. എന്നിൽ സഹജമായുള്ള ചാപല്യമാണ് ഭഗവാൻ മറയാനുള്ള കാരണം. നാഥ, ഭഗവാനേ എന്റെ മുന്നിലൊന്ന് വരൂ." എന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് രാധാദേവി കൃഷ്ണധ്യാനത്തിൽ മുഴുകി.
സുശീല ഗോലോകത്ത് നിന്നും പോയിട്ട് ലക്ഷ്മീദേവിയിൽ വിലയിച്ചു. ആ സുശീലയാണ് ദക്ഷിണാദേവി. ദേവഗണം ഏറെ യജ്ഞങ്ങൾ ചെയ്തിട്ടും ദക്ഷിണാദേവി പ്രത്യക്ഷയായില്ല. അവർ സങ്കടം പറയാൻ ബ്രഹ്മസഭയിലെത്തി. പിതാമഹൻ ദേവൻമാരുടെ പരാതികൾ കേട്ട് അവ പരിഹരിക്കാമെന്ന് വാക്കു നൽകി. വിധാതാവ് ഭഗവാൻ നാരായണനെ ധ്യാനിച്ച് ദക്ഷിണാദേവിയെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു. ഭഗവാൻ നാരായണൻ ലക്ഷ്മീദേവിയിൽ വിലീനയായിരുന്ന ദക്ഷിണാ ദേവിയെ ബ്രഹ്മാവിന് നല്കി. ബ്രഹ്മാവ് കാമപൂരണാർത്ഥം അവളെ യജ്ഞന് നൽകി.
യജ്ഞനവളെ ആദരപൂർവ്വം സ്വീകരിച്ച് സ്തുതിച്ച് വാഴ്ത്തി. ഉരുക്കിയ തങ്കത്തിന്റെ നിറവും ഭംഗിയുള്ള അവൾക്ക് താമരപ്പൂവദനവും ചെന്തൊണ്ടിപ്പഴച്ചുണ്ടുകളും മനോഹരമായ മന്ദഹാസവും അലങ്കാരമായി. ബ്രഹ്മാവിനുപോലും സംപൂജ്യയായ അവൾ മാലതീ മാല്യം ചാർത്തി അഴകോടെ രത്നാഭരണവിഭൂഷിതയായി വിരാജിച്ചു. തടിച്ചുയർന്ന മാറിടവും ജഘനവും അവളെ മുനിമാരെപ്പോലും മയക്കുന്ന മോഹിനിയാക്കി. നെറ്റിത്തടത്തിലവൾ ചെറിയൊരു സിന്ദൂരപ്പൊട്ടു് തൊട്ടിരുന്നു. കാമബാണ പീഡിതയായ അവളെക്കണ്ട് യജ്ഞൻ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മാവ് അവളെ യജ്ഞന് വിവാഹം കഴിച്ചു കൊടുത്തു. നൂറ് വർഷം യജ്ഞൻ അവളുമായി വിജനദേശത്ത് സ്വതന്ത്രരായി രസിച്ചുരമിച്ചു വിലസി നടന്നു. ഒടുവിലവൾ ഗർഭിണിയായി. പന്ത്രണ്ട് വർഷം ആ ഗർഭം നീണ്ടുനിന്നു. അവൾ പ്രസവിച്ച പുത്രനാണ് കർമ്മഫലം. യജ്ഞൻ ദക്ഷിണയോടും പുത്രനോടും ചേർന്ന് കർമ്മികൾക്ക് ഫലം നൽകുന്നു. ദേവൻമാർ സന്തുഷ്ടരായി മടങ്ങി.
ഒരു കർമ്മം പൂർത്തിയായാൽ അതിന്റെ പരിസമാപ്തിക്കായി ദക്ഷിണ കൂടി നൽകണം. അങ്ങിനെ ചെയ്താലേ ആ കർമ്മത്തിന് ഫലമുണ്ടാവൂ. കർമ്മത്തിന്റെ അവസാനം ഏതെങ്കിലും കാരണത്താൽ ദക്ഷിണ നൽകാൻ കഴിയാതെ വീഴ്ച വരുന്ന പക്ഷം ക്ഷണനേരം കഴിയുമ്പോൾ ഇരട്ടി ദക്ഷിണ നൽകണം. ഒരു രാത്രി സമയം കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നു കോടിയിരട്ടിച്ചു നൽകണമെന്നാണ് നിയമം. മൂന്നുനാൾ കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ മൂന്നിരട്ടിയും ഏഴു നാൾ കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ രണ്ടിരട്ടിയും ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ ലക്ഷം മടങ്ങുമാണ് ദക്ഷിണയായി നൽകേണ്ടത് . ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെയും മൂന്നു കോടിയിരട്ടിയാവും. വേണ്ടപോലെ ദക്ഷിണ ചെയ്യാത്ത പക്ഷം ഒരുവൻ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾക്ക് ഫലമുണ്ടാവുകയില്ല.
ദക്ഷിണ നൽകാത്തവൻ ബ്രഹ്മസ്വം അപഹരിച്ചവനത്രേ. അവനു ശുദ്ധ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യാൻ അവകാശമില്ല. അവന് ദാരിദ്ര്യവും രോഗവും സഹിക്കേണ്ടി വരും. ലക്ഷ്മീദേവി ശാപത്തോടെ അവനെ വിട്ടു പോവും. പിതൃക്കൾ അവന്റെ തർപ്പണം സ്വീകരിക്കുകയില്ല. നിശ്ചിതമായ ദാനം നൽകാത്തവനും അത് സ്വീകരിക്കാത്ത വിപ്രനും കയററ്റ കുടം പോലെ നരകത്തിൽ വീഴും. ദക്ഷിണ നൽകാത്ത യജമാനൻ ബ്രാഹ്മണരുടെ വസ്തു മോഷ്ടിക്കുന്ന കള്ളനത്രേ. കുംഭീപാകമെന്ന നരകത്തിൽ ഒരു ലക്ഷം വർഷം താഡനമേറ്റ് കഴിയാനാണവന്റെ വിധി. അടുത്ത ജന്മം അവൻ ദരിദ്രനായ ഒരു ചണ്ഡാലനായി ജനിക്കും. അവൻ തനിക്ക് മുൻപും പിൻപുമുള്ള ഏഴു തലമുറകളെ നശിപ്പിക്കും.
നാരദമുനേ, ഇനിയും എന്നാണങ്ങേയ്ക്ക് അറിയാനുള്ളത്?
നാരദൻ ചോദിച്ചു: ദക്ഷിണ കൂടാതെ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾക്ക് എന്താണ് ഫലം? ആരാണവ അനുഭവിക്കുക? യജ്ഞൻ ദക്ഷിണാ ദേവിയെ എങ്ങിനെയൊക്കെയാണ് പൂജിച്ചത്?
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: ദക്ഷിണയില്ലാതെ കർമ്മികൾക്ക് യജ്ഞഫലം ഉണ്ടാവുകയില്ല. ആ ഫലങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നത് മഹാബലിയാണ്. പണ്ട് വാമനനാണ് മഹാബലിക്ക് ആ വരം നല്കിയത്.
അശ്രോത്രിയൻ ചെയ്യുന്ന ശ്രാദ്ധം, അശ്രദ്ധയോടെ ചെയ്യുന്ന ദാനം, വൃഷലീപതികൾ ചെയ്യുന്ന നൈവേദ്യം, അശുദ്ധിയുള്ളവർ ചെയ്യുന്ന യജ്ഞം, ശുചിയില്ലാത്തവർ ചെയ്യുന്ന പൂജ, ഗുരുഭക്തിയില്ലാത്തവർ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ ഇവയുടെയെല്ലാം ഫലമനുഭവിക്കുന്നത് മഹാബലിയാണ്.
ദക്ഷിണാ ദേവിയെ സ്തുതിക്കേണ്ടുന്ന സ്തോത്രവും പൂജാക്രമവും കണ്വശാഖയിൽ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിസുന്ദരിയായ ദക്ഷിണാ ദേവിയെ ലഭിച്ച യജ്ഞൻ കാമാതുരനായി അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മയങ്ങി അവളെ സ്തുതിച്ചു.
"നീ പണ്ട് ഗോലോകത്ത് പ്രമുഖയായ ഒരു ഗോപികയായി വിലസിയിരുന്നു. നീയപ്പോൾ രാധാസഖിയും കൃഷ്ണപ്രേയസിയും ആയിരുന്നു. ആ കാർത്തികാ പൂർണ്ണിമയുടെ രാത്രിയിൽ രാസണ്ഡലത്തിൽ വച്ച് ലക്ഷ്മീദേവിയുടെ വലത് തോളിൽ നിന്നുമുത്ഭവിച്ചതിനാൽ നിനക്ക് ദക്ഷിണ എന്ന പേരുണ്ടായി. സൗശീല്യ ഗുണസമ്പന്നയായ നീ പണ്ട് സുശീല എന്ന നാമത്തിലവിടെ ഗോലോകത്ത് വാണിരുന്നല്ലോ.
രാധയുടെ ശാപം മൂലമാണ് നിനക്ക് ഗോലോകത്ത് നിന്നും നിഷ്കാസിതയാകേണ്ടി വന്നത്. എങ്കിലും അതെനിക്ക് പരമഭാഗ്യമായിത്തീര്ന്നു. കാരണം നിന്നെയെനിക്ക് കിട്ടിയല്ലോ. കർമ്മഫലദായിനിയായ നീയെന്നെ കാന്തനാക്കിയാലും. നീയെല്ലെങ്കിൽ കമ്മങ്ങളെല്ലാം വിഫലം. കർമ്മങ്ങൾക്ക് ശോഭയേകാൻ നീ കൂടിയേ തീരൂ. ദിക്പാലകർ വിചാരിച്ചാലും ത്രിമൂർത്തികൾ നിനച്ചാലും നിന്നെക്കൂടാതെയുള്ള കർമ്മങ്ങൾ സഫലങ്ങളാക്കാൻ കഴിയുകയില്ല.
ബ്രഹ്മാവ് കർമ്മരൂപിയാണ്. മഹേശ്വരൻ ഫലരൂപിയും വിഷ്ണുവായ ഞാൻ യജ്ഞരൂപനും ആണ്. ഈ മൂവരുടെയും സാരരൂപിണിയായി വർത്തിക്കുന്നത് നീയാണ്. പരബ്രഹ്മമാണ് ഫലം നൽകുന്നത്. പ്രകൃതീശ്വരിയാണെങ്കിൽ നിർഗുണയാണ്. നീയില്ലെങ്കിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പോലും അശക്തനാണ്. ഓരോരോ ജന്മത്തിലും എനിക്ക് ശക്തിയാകുന്നത് നീയാണ്. നീ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ ഏതു കർമ്മത്തിനും ശക്തനാവുന്നു."
യജ്ഞസ്തുതി കേട്ട് പ്രസന്നയായ ദക്ഷിണാദേവി യജ്ഞനെ വരിച്ചു. ഈ ദക്ഷിണാസ്തവം യജ്ഞകാലത്ത് ചൊല്ലുന്നവന് സർവ്വയജ്ഞ ഫലങ്ങളും ലഭിക്കും.
രാജസൂയം, വാജപേയം, ഗോമേധം, നരമേധം, അശ്വമേധം, ലാംഗലം, വിഷ്ണു യജ്ഞം, ധനദാനം, ഭൂമി ദാനം, കിണർ കുഴിക്കൽ പോലുള്ള പൂർത്തകർമ്മഫലദാനം, ഗജമേധം, ലോഹ യജ്ഞം, സ്വർണ്ണ യജ്ഞം, താമ്രയജ്ഞം, ശിവയജ്ഞം, രുദ്രയജ്ഞം, ശക്രയജ്ഞം, മഴ പെയ്യിക്കാനുള്ള വരുണ യാഗം, കണ്ടക യജ്ഞം, ശുചി യജ്ഞം, ധർമ്മയജ്ഞം, പാപമോചന യജ്ഞം, ബ്രഹ്മാണി കർമ്മയാഗം, യോനിയജ്ഞം, തുടങ്ങി പ്രസിദ്ധങ്ങളായ കർമ്മങ്ങൾ തുടങ്ങുമ്പോൾ ഈ സ്തോത്രം ജപിക്കുന്നത് ശുഭകരവും നിർവ്വിഘ്നം കർമ്മങ്ങൾ നടത്താൻ അത് സഹായകരവുമാണ്.
ഇനി ദക്ഷിണാദേവി ധ്യാനവും പൂജാവിധിയും പറഞ്ഞു തരാം . സാളഗ്രാമശിലയിലോ കലശത്തിലോ ദേവിയെ ആവാഹിച്ചു വേണം പൂജ ചെയ്യാൻ. "ലക്ഷ്മീദേവിയുടെ ദക്ഷിണാംശ സംഭൂതയായ ദേവീ, കമലയുടെ കലാംശമായ ദേവീ, സർവ്വകർമ്മങ്ങൾക്കും സമർത്ഥയായവളേ, സർവ്വകർമ്മങ്ങൾക്കും ഫലദായിനിയായവളേ , വിഷ്ണുവിന്റെ ശക്തി സ്വരൂപേ, സർവ്വപൂജിതേ, വന്ദിതേ, ശുഭേ, ശുദ്ധിപ്രദേ, ശുദ്ധിസ്വരൂപേ, അവിടുത്തെ ഞാൻ നമസ്ക്കരിക്കുന്നു. പൂജിക്കുന്നു." എന്നു സങ്കൽപ്പിച്ച് വേദോക്തമായ പാദ്യാദികൾ സമർപ്പിച്ച് ദക്ഷിണാദേവിയുടെ മൂലമന്ത്രം ജപിക്കണം.
"ഓം ശ്രീം ക്ലീം ഹ്രീം ദക്ഷിണായൈ സ്വാഹാ: " എന്നതാണാ മന്ത്രം. സുഖപ്രദവും പ്രീതിജന്യവുമായ ഈ ദക്ഷിണാദേവി ചരിതം ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടുകൊണ്ട് ഭാരതഭൂമിയിൽ കർമ്മം ചെയ്യുന്നവന്റെ കർമ്മങ്ങളിൽ ന്യൂനതകൾ കാണുകയില്ല. പുത്രനില്ലാത്തവന് പുത്രനും, ഭാര്യാ ഹീനന് ഭാര്യയും ഇതുകൊണ്ട് ലഭിക്കും. സ്ത്രീയ്ക്ക് പുത്രഭാഗ്യവും ലഭിക്കും. അവൾ വിനീതയും പ്രിയംവദയും പതിവ്രതയും ശുഭയും ശ്രേഷ്ഠയും ആയിരിക്കും. മൂർഖൻ വിദ്യാവാനാകും. ദരിദ്രൻ സമ്പന്നനാകും. ഭൂരഹിതൻ ഭൂസ്വത്തിനുടമയാകും. സങ്കടത്തിലും ബന്ധു നാശത്തിലും ആപത്തിലും ഒരു മാസക്കാലം ഈ കഥ കേൾക്കുന്നവൻ വിഷമവിമുക്തനാവും എന്നതിൽ സംശയമില്ല.
ഉക്തം സ്വാഹാ സ്വധാഖ്യാനം പ്രശസ്തം മധുരം പരം
വക്ഷ്യാമി ദക്ഷിണാഖ്യാനം സാവധാനോ നിശാമയ
ഗോപീ സുശീലാ ഗോലോകേ പുരാff സീത് പ്രേയസീ ഹരേ:
രാധാ പ്രധാനാ സധ്രീചി ധന്യാ മാന്യാ മനോഹരാ
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: അതിമധുരതരങ്ങളായ സ്വാഹോപാഖ്യാനവും സ്വധോപാഖ്യാനവും ഞാൻ പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇനി ഞാൻ ദക്ഷിണാദേവിയുടെ ചരിതം പറയാം. പണ്ട് സുശീല എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഗോപിക ശ്രീഹരിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവളായി ഗോലോകത്ത് വാണിരുന്നു. അവൾ രാധാദേവിയെപ്പോലെ ധന്യയും മാന്യയുമായിരുന്നു. രാധാദേവിയുടെ തോഴിയായ സുശീല വിദ്യാസമ്പന്നയും അഴകിനോടൊപ്പം സദ്ഗുണങ്ങളും ഒരുപോലെ തികഞ്ഞ ഒരു സതീമണി തന്നെയായിരുന്നു. കോമളാംഗിയും സദാ പുഞ്ചിരി തൂകുന്നവളും ഹംസഗാമിനിയുമായ അവള്ക്ക് കമലനയനങ്ങളും ഉയർന്ന സ്തനങ്ങളും ചെന്തൊണ്ടിപ്പഴച്ചുണ്ടുകളും ചമ്പകപ്പൂവിന്റെ നിറവും രത്ന ഭൂഷകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഹരിവല്ലഭയായ സുശീല സുകുമാരകലകളിലും കാമശാസ്ത്രത്തിലും വിചക്ഷണയായിരുന്നു.
പണ്ടൊരിക്കൽ സുശീല രാസേശ്വരനായ ഭഗവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ ഇടതുഭാഗത്തായി രാസതൽപ്പരയായി വിലസുന്നത് രാധാദേവി കാണുകയുണ്ടായി. രാധയെക്കണ്ട് ഭഗവാൻ പേടിച്ച് തല താഴ്ത്തി. രാധയാണെങ്കിൽ കോപം കൊണ്ട് ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ, തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ, അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുക്കുന്നത് കണ്ട് ഭഗവാൻ പെട്ടെന്ന് പോയി ഒളിച്ചുകളഞ്ഞു. രാധ തന്നോട് പിണങ്ങിയേക്കും എന്ന പേടിയാലാണ് ഭഗവാൻ മാറി നിന്നത്. ഭഗവാൻ മറഞ്ഞതു കണ്ട് സുശീലയും മറ്റ് ഗോപികമാരും പേടിച്ചരണ്ടു.
സുശീലയില് ആസക്തനായി വിലസിയിരുന്ന കൃഷ്ണനെ നോക്കി വിസ്മയത്തിലാണ്ടിരുന്ന ഗോപികമാർ ദേവീ രക്ഷിക്കണേ എന്ന് നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് രാധാദേവിയുടെ പാദങ്ങളിൽ വീണു. അവർ പല തവണ രാധയുടെ മുന്നിൽ നമസ്ക്കരിച്ചു. സുദാമാവ് മുതലായ ഗോപൻമാരും രാധയുടെ ചരണങ്ങളിൽ അഭയം തേടി. മൂന്നു കോടിയിൽ അധികം ഗോപൻമാർ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ നാഥൻ ഓടി മറഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞ രാധ സുശീലയെ ശപിച്ചു. സുശീലയും അവിടെ നിന്ന് ഓടി മറയാൻ ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു. "ഇനിയിവൾ ഗോലോകത്ത് കാലുകുത്തിയാൽ അക്ഷണം അവൾ ചാമ്പലായിത്തീരട്ടെ" എന്നായിരുന്നു രാധയുടെ ശാപം.
കോപത്തോടെയാ രാസേശ്വരി രാസേശ്വരനായ ഭഗവാനെ സഭാമദ്ധ്യത്തിലേക്ക് വിളിച്ചു. എന്നാല് ഭഗവാൻ എത്താൻ വൈകുന്ന നിമിഷങ്ങൾ അവൾക്ക് യുഗങ്ങളായിത്തോന്നി. ഭഗവാനെ പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിന്റെ വേദന പൊറുക്കാൻ അവൾക്കായില്ല.
"ഹേ കൃഷ്ണാ, പെട്ടെന്നു തന്നെ എന്റെ ചാരത്ത് വന്നിരിക്കൂ. പ്രാണനാഥാ അവിടുത്തെ പിരിഞ്ഞതിനാൽ എന്റെ പ്രാണൻ വിട്ടു പോവുമോ എന്നാണ് എന്റെ ഭയം. ഉത്തമനായ ഒരു ഭർത്താവിനെ കിട്ടുമ്പോൾ സ്ത്രീക്ക് ഗർവ്വം ഉണ്ടാവും. അവളുടെ സൗഭാഗ്യവും സുഖവും ദിനംപ്രതി വർദ്ധിക്കും. അതുകൊണ്ട് ഭർത്തൃശുശ്രൂഷ ചെയ്യുകയാണ് അവൾക്ക് ശ്രേയസ്കരം. കുലാംഗനമാർക്ക് ഭർത്താവാണ് ബന്ധുവും കുലദേവതയും ഐശ്വര്യവും ഭോഗവും ഗതിയും എല്ലാമായിരിക്കുന്നത്. അവൾക്ക് ധാർമ്മികമായ സുഖവും പ്രീതിയും ശാന്തിയും മാനവും നൽകുന്നത് ഭർത്താവാണ്. അവളുടെ മാനം കെടുത്തുന്നതും ഭർത്താവു തന്നെ. സ്ത്രീക്ക് ഭർത്താവിനേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠനായ മറ്റൊരു ബന്ധുവില്ല. ഭാര്യയെ ഭരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഭർത്താവാണയാൾ. സുഖദായകനാകയാൽ ബന്ധുവാണ്. പ്രീതി നൽകുന്നതിനാൽ പ്രിയനാണ്. കാമപ്രദനാകയാൽ കാന്തനാണ്. ഐശ്വര്യദായകനാകയാൽ ഈശനാണ്. പ്രാണേശനാകയാൽ പ്രാണനായകനാണ്. രതിപ്രദനാകയാൽ രമണനാണ്. ഭർത്തൃബീജത്താലാണല്ലോ അവൾക്ക് പുത്രനുണ്ടാകുന്നത്. അതിനാൽ അവള്ക്ക് പ്രിയനാണയാൾ. കുലസ്ത്രീകൾക്ക് ഭർത്താവാണ് നൂറ് പുത്രൻമാരേക്കാൾ പ്രിയൻ. കുലമറ്റ സ്ത്രീകൾ മാത്രമേ സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ മാനിക്കാതിരിക്കൂ.
പുണ്യതീർത്ഥസ്നാനം, ദക്ഷിണ, ഭൂപ്രദക്ഷിണം, വ്രതങ്ങൾ, മഹാദാനങ്ങൾ, ഉപവാസങ്ങൾ, ഗുരുസേവ, ബ്രാഹ്മണ സേവ, വേദപഠനം, എന്നിവയെല്ലാം പുണ്യ പ്രവൃത്തികൾ തന്നെയാണെങ്കിലും അവക്കൊന്നും ഭർത്തൃ സേവയുടെ പതിനാറിലൊന്നു ഫലം പോലും ഉണ്ടാവില്ല. ഗുരു, ദേവൻമാർ, ബ്രാഹ്മണർ എന്നിവരേക്കാൾ സ്ഥാനം ഭർത്താവിനുണ്ട്. ഒരു സ്ത്രീയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വിദ്യാദാതാവിന്റെ മഹത്വം ഭർത്താവിനുണ്ട്. ലക്ഷം കോടി ഗോപീ ഗോപൻമാർക്കും ബ്രഹ്മാണ്ഡത്തിനും അവിയാലുള്ള എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ജീവനിർജീവ ജാലങ്ങൾക്കും ഈശ്വരിയായി ഞാനിരിക്കുന്നത് ആരുടെ കാരണ്യാതിരേകത്താലാണോ ആ കാന്തനെ എനിക്കിപ്പോള് കാണാനാകുന്നില്ല. എന്നിൽ സഹജമായുള്ള ചാപല്യമാണ് ഭഗവാൻ മറയാനുള്ള കാരണം. നാഥ, ഭഗവാനേ എന്റെ മുന്നിലൊന്ന് വരൂ." എന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് രാധാദേവി കൃഷ്ണധ്യാനത്തിൽ മുഴുകി.
സുശീല ഗോലോകത്ത് നിന്നും പോയിട്ട് ലക്ഷ്മീദേവിയിൽ വിലയിച്ചു. ആ സുശീലയാണ് ദക്ഷിണാദേവി. ദേവഗണം ഏറെ യജ്ഞങ്ങൾ ചെയ്തിട്ടും ദക്ഷിണാദേവി പ്രത്യക്ഷയായില്ല. അവർ സങ്കടം പറയാൻ ബ്രഹ്മസഭയിലെത്തി. പിതാമഹൻ ദേവൻമാരുടെ പരാതികൾ കേട്ട് അവ പരിഹരിക്കാമെന്ന് വാക്കു നൽകി. വിധാതാവ് ഭഗവാൻ നാരായണനെ ധ്യാനിച്ച് ദക്ഷിണാദേവിയെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു. ഭഗവാൻ നാരായണൻ ലക്ഷ്മീദേവിയിൽ വിലീനയായിരുന്ന ദക്ഷിണാ ദേവിയെ ബ്രഹ്മാവിന് നല്കി. ബ്രഹ്മാവ് കാമപൂരണാർത്ഥം അവളെ യജ്ഞന് നൽകി.
യജ്ഞനവളെ ആദരപൂർവ്വം സ്വീകരിച്ച് സ്തുതിച്ച് വാഴ്ത്തി. ഉരുക്കിയ തങ്കത്തിന്റെ നിറവും ഭംഗിയുള്ള അവൾക്ക് താമരപ്പൂവദനവും ചെന്തൊണ്ടിപ്പഴച്ചുണ്ടുകളും മനോഹരമായ മന്ദഹാസവും അലങ്കാരമായി. ബ്രഹ്മാവിനുപോലും സംപൂജ്യയായ അവൾ മാലതീ മാല്യം ചാർത്തി അഴകോടെ രത്നാഭരണവിഭൂഷിതയായി വിരാജിച്ചു. തടിച്ചുയർന്ന മാറിടവും ജഘനവും അവളെ മുനിമാരെപ്പോലും മയക്കുന്ന മോഹിനിയാക്കി. നെറ്റിത്തടത്തിലവൾ ചെറിയൊരു സിന്ദൂരപ്പൊട്ടു് തൊട്ടിരുന്നു. കാമബാണ പീഡിതയായ അവളെക്കണ്ട് യജ്ഞൻ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മാവ് അവളെ യജ്ഞന് വിവാഹം കഴിച്ചു കൊടുത്തു. നൂറ് വർഷം യജ്ഞൻ അവളുമായി വിജനദേശത്ത് സ്വതന്ത്രരായി രസിച്ചുരമിച്ചു വിലസി നടന്നു. ഒടുവിലവൾ ഗർഭിണിയായി. പന്ത്രണ്ട് വർഷം ആ ഗർഭം നീണ്ടുനിന്നു. അവൾ പ്രസവിച്ച പുത്രനാണ് കർമ്മഫലം. യജ്ഞൻ ദക്ഷിണയോടും പുത്രനോടും ചേർന്ന് കർമ്മികൾക്ക് ഫലം നൽകുന്നു. ദേവൻമാർ സന്തുഷ്ടരായി മടങ്ങി.
ഒരു കർമ്മം പൂർത്തിയായാൽ അതിന്റെ പരിസമാപ്തിക്കായി ദക്ഷിണ കൂടി നൽകണം. അങ്ങിനെ ചെയ്താലേ ആ കർമ്മത്തിന് ഫലമുണ്ടാവൂ. കർമ്മത്തിന്റെ അവസാനം ഏതെങ്കിലും കാരണത്താൽ ദക്ഷിണ നൽകാൻ കഴിയാതെ വീഴ്ച വരുന്ന പക്ഷം ക്ഷണനേരം കഴിയുമ്പോൾ ഇരട്ടി ദക്ഷിണ നൽകണം. ഒരു രാത്രി സമയം കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നു കോടിയിരട്ടിച്ചു നൽകണമെന്നാണ് നിയമം. മൂന്നുനാൾ കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ മൂന്നിരട്ടിയും ഏഴു നാൾ കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ രണ്ടിരട്ടിയും ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ ലക്ഷം മടങ്ങുമാണ് ദക്ഷിണയായി നൽകേണ്ടത് . ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെയും മൂന്നു കോടിയിരട്ടിയാവും. വേണ്ടപോലെ ദക്ഷിണ ചെയ്യാത്ത പക്ഷം ഒരുവൻ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾക്ക് ഫലമുണ്ടാവുകയില്ല.
ദക്ഷിണ നൽകാത്തവൻ ബ്രഹ്മസ്വം അപഹരിച്ചവനത്രേ. അവനു ശുദ്ധ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യാൻ അവകാശമില്ല. അവന് ദാരിദ്ര്യവും രോഗവും സഹിക്കേണ്ടി വരും. ലക്ഷ്മീദേവി ശാപത്തോടെ അവനെ വിട്ടു പോവും. പിതൃക്കൾ അവന്റെ തർപ്പണം സ്വീകരിക്കുകയില്ല. നിശ്ചിതമായ ദാനം നൽകാത്തവനും അത് സ്വീകരിക്കാത്ത വിപ്രനും കയററ്റ കുടം പോലെ നരകത്തിൽ വീഴും. ദക്ഷിണ നൽകാത്ത യജമാനൻ ബ്രാഹ്മണരുടെ വസ്തു മോഷ്ടിക്കുന്ന കള്ളനത്രേ. കുംഭീപാകമെന്ന നരകത്തിൽ ഒരു ലക്ഷം വർഷം താഡനമേറ്റ് കഴിയാനാണവന്റെ വിധി. അടുത്ത ജന്മം അവൻ ദരിദ്രനായ ഒരു ചണ്ഡാലനായി ജനിക്കും. അവൻ തനിക്ക് മുൻപും പിൻപുമുള്ള ഏഴു തലമുറകളെ നശിപ്പിക്കും.
നാരദമുനേ, ഇനിയും എന്നാണങ്ങേയ്ക്ക് അറിയാനുള്ളത്?
നാരദൻ ചോദിച്ചു: ദക്ഷിണ കൂടാതെ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾക്ക് എന്താണ് ഫലം? ആരാണവ അനുഭവിക്കുക? യജ്ഞൻ ദക്ഷിണാ ദേവിയെ എങ്ങിനെയൊക്കെയാണ് പൂജിച്ചത്?
ശ്രീ നാരായണൻ പറഞ്ഞു: ദക്ഷിണയില്ലാതെ കർമ്മികൾക്ക് യജ്ഞഫലം ഉണ്ടാവുകയില്ല. ആ ഫലങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നത് മഹാബലിയാണ്. പണ്ട് വാമനനാണ് മഹാബലിക്ക് ആ വരം നല്കിയത്.
അശ്രോത്രിയൻ ചെയ്യുന്ന ശ്രാദ്ധം, അശ്രദ്ധയോടെ ചെയ്യുന്ന ദാനം, വൃഷലീപതികൾ ചെയ്യുന്ന നൈവേദ്യം, അശുദ്ധിയുള്ളവർ ചെയ്യുന്ന യജ്ഞം, ശുചിയില്ലാത്തവർ ചെയ്യുന്ന പൂജ, ഗുരുഭക്തിയില്ലാത്തവർ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ ഇവയുടെയെല്ലാം ഫലമനുഭവിക്കുന്നത് മഹാബലിയാണ്.
ദക്ഷിണാ ദേവിയെ സ്തുതിക്കേണ്ടുന്ന സ്തോത്രവും പൂജാക്രമവും കണ്വശാഖയിൽ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിസുന്ദരിയായ ദക്ഷിണാ ദേവിയെ ലഭിച്ച യജ്ഞൻ കാമാതുരനായി അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മയങ്ങി അവളെ സ്തുതിച്ചു.
"നീ പണ്ട് ഗോലോകത്ത് പ്രമുഖയായ ഒരു ഗോപികയായി വിലസിയിരുന്നു. നീയപ്പോൾ രാധാസഖിയും കൃഷ്ണപ്രേയസിയും ആയിരുന്നു. ആ കാർത്തികാ പൂർണ്ണിമയുടെ രാത്രിയിൽ രാസണ്ഡലത്തിൽ വച്ച് ലക്ഷ്മീദേവിയുടെ വലത് തോളിൽ നിന്നുമുത്ഭവിച്ചതിനാൽ നിനക്ക് ദക്ഷിണ എന്ന പേരുണ്ടായി. സൗശീല്യ ഗുണസമ്പന്നയായ നീ പണ്ട് സുശീല എന്ന നാമത്തിലവിടെ ഗോലോകത്ത് വാണിരുന്നല്ലോ.
രാധയുടെ ശാപം മൂലമാണ് നിനക്ക് ഗോലോകത്ത് നിന്നും നിഷ്കാസിതയാകേണ്ടി വന്നത്. എങ്കിലും അതെനിക്ക് പരമഭാഗ്യമായിത്തീര്ന്നു. കാരണം നിന്നെയെനിക്ക് കിട്ടിയല്ലോ. കർമ്മഫലദായിനിയായ നീയെന്നെ കാന്തനാക്കിയാലും. നീയെല്ലെങ്കിൽ കമ്മങ്ങളെല്ലാം വിഫലം. കർമ്മങ്ങൾക്ക് ശോഭയേകാൻ നീ കൂടിയേ തീരൂ. ദിക്പാലകർ വിചാരിച്ചാലും ത്രിമൂർത്തികൾ നിനച്ചാലും നിന്നെക്കൂടാതെയുള്ള കർമ്മങ്ങൾ സഫലങ്ങളാക്കാൻ കഴിയുകയില്ല.
ബ്രഹ്മാവ് കർമ്മരൂപിയാണ്. മഹേശ്വരൻ ഫലരൂപിയും വിഷ്ണുവായ ഞാൻ യജ്ഞരൂപനും ആണ്. ഈ മൂവരുടെയും സാരരൂപിണിയായി വർത്തിക്കുന്നത് നീയാണ്. പരബ്രഹ്മമാണ് ഫലം നൽകുന്നത്. പ്രകൃതീശ്വരിയാണെങ്കിൽ നിർഗുണയാണ്. നീയില്ലെങ്കിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പോലും അശക്തനാണ്. ഓരോരോ ജന്മത്തിലും എനിക്ക് ശക്തിയാകുന്നത് നീയാണ്. നീ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ ഏതു കർമ്മത്തിനും ശക്തനാവുന്നു."
യജ്ഞസ്തുതി കേട്ട് പ്രസന്നയായ ദക്ഷിണാദേവി യജ്ഞനെ വരിച്ചു. ഈ ദക്ഷിണാസ്തവം യജ്ഞകാലത്ത് ചൊല്ലുന്നവന് സർവ്വയജ്ഞ ഫലങ്ങളും ലഭിക്കും.
രാജസൂയം, വാജപേയം, ഗോമേധം, നരമേധം, അശ്വമേധം, ലാംഗലം, വിഷ്ണു യജ്ഞം, ധനദാനം, ഭൂമി ദാനം, കിണർ കുഴിക്കൽ പോലുള്ള പൂർത്തകർമ്മഫലദാനം, ഗജമേധം, ലോഹ യജ്ഞം, സ്വർണ്ണ യജ്ഞം, താമ്രയജ്ഞം, ശിവയജ്ഞം, രുദ്രയജ്ഞം, ശക്രയജ്ഞം, മഴ പെയ്യിക്കാനുള്ള വരുണ യാഗം, കണ്ടക യജ്ഞം, ശുചി യജ്ഞം, ധർമ്മയജ്ഞം, പാപമോചന യജ്ഞം, ബ്രഹ്മാണി കർമ്മയാഗം, യോനിയജ്ഞം, തുടങ്ങി പ്രസിദ്ധങ്ങളായ കർമ്മങ്ങൾ തുടങ്ങുമ്പോൾ ഈ സ്തോത്രം ജപിക്കുന്നത് ശുഭകരവും നിർവ്വിഘ്നം കർമ്മങ്ങൾ നടത്താൻ അത് സഹായകരവുമാണ്.
ഇനി ദക്ഷിണാദേവി ധ്യാനവും പൂജാവിധിയും പറഞ്ഞു തരാം . സാളഗ്രാമശിലയിലോ കലശത്തിലോ ദേവിയെ ആവാഹിച്ചു വേണം പൂജ ചെയ്യാൻ. "ലക്ഷ്മീദേവിയുടെ ദക്ഷിണാംശ സംഭൂതയായ ദേവീ, കമലയുടെ കലാംശമായ ദേവീ, സർവ്വകർമ്മങ്ങൾക്കും സമർത്ഥയായവളേ, സർവ്വകർമ്മങ്ങൾക്കും ഫലദായിനിയായവളേ , വിഷ്ണുവിന്റെ ശക്തി സ്വരൂപേ, സർവ്വപൂജിതേ, വന്ദിതേ, ശുഭേ, ശുദ്ധിപ്രദേ, ശുദ്ധിസ്വരൂപേ, അവിടുത്തെ ഞാൻ നമസ്ക്കരിക്കുന്നു. പൂജിക്കുന്നു." എന്നു സങ്കൽപ്പിച്ച് വേദോക്തമായ പാദ്യാദികൾ സമർപ്പിച്ച് ദക്ഷിണാദേവിയുടെ മൂലമന്ത്രം ജപിക്കണം.
"ഓം ശ്രീം ക്ലീം ഹ്രീം ദക്ഷിണായൈ സ്വാഹാ: " എന്നതാണാ മന്ത്രം. സുഖപ്രദവും പ്രീതിജന്യവുമായ ഈ ദക്ഷിണാദേവി ചരിതം ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടുകൊണ്ട് ഭാരതഭൂമിയിൽ കർമ്മം ചെയ്യുന്നവന്റെ കർമ്മങ്ങളിൽ ന്യൂനതകൾ കാണുകയില്ല. പുത്രനില്ലാത്തവന് പുത്രനും, ഭാര്യാ ഹീനന് ഭാര്യയും ഇതുകൊണ്ട് ലഭിക്കും. സ്ത്രീയ്ക്ക് പുത്രഭാഗ്യവും ലഭിക്കും. അവൾ വിനീതയും പ്രിയംവദയും പതിവ്രതയും ശുഭയും ശ്രേഷ്ഠയും ആയിരിക്കും. മൂർഖൻ വിദ്യാവാനാകും. ദരിദ്രൻ സമ്പന്നനാകും. ഭൂരഹിതൻ ഭൂസ്വത്തിനുടമയാകും. സങ്കടത്തിലും ബന്ധു നാശത്തിലും ആപത്തിലും ഒരു മാസക്കാലം ഈ കഥ കേൾക്കുന്നവൻ വിഷമവിമുക്തനാവും എന്നതിൽ സംശയമില്ല.
No comments:
Post a Comment