ദിവസം 268. ശ്രീമദ് ദേവീഭാഗവതം. 9- 46. ഷഷ്ഠ്യൂപാഖ്യാനം
അനേകാനാം ച ദേവീനാം ശ്രുതമാഖ്യാനമുത്തമം
അന്യാസാം ചരിതം ബ്രഹ്മൻ വദവേദവിദാം വര
സർവ്വാസാം ചരിതം വിപ്ര വേദേഷു ച പൃഥക് പൃഥക്
പൂർവോക്താനാം ച ദേവീനാം കാസാം ശ്രോതുമിഹേച്ഛസി
നാരദൻ പറഞ്ഞു: ഭഗവൻ, അങ്ങ് അനേകം ദേവിമാരെപ്പറ്റി വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നു. വേദവിത്തമനായ അങ്ങ് ഇനിയും മറ്റുള്ള ദേവിമാരെക്കുറിച്ച് കൂടി എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നാലും. മൂലപ്രകൃതിയുടെ കലാംശങ്ങളായ ഷഷ്ഠി, മംഗളചണ്ഡിക, മനസാദേവി എന്നിവരെപ്പെറ്റിയും വിശദമായി അറിയാൻ എനിക്കാഗ്രഹമുണ്ട്.
ശ്രീനാരായണൻ പറഞ്ഞു: വേദങ്ങളിൽ ദേവിമാരുടെ ചരിതങ്ങൾ വെവ്വേറെ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. മൂലപ്രകൃതിയുടെ ആറിൽ ഒരംശം കലയായി വന്ന ദേവിയാണ് ഷഷ്ഠി. വിഷ്ണുമായ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഷഷ്ഠീദേവി സന്താന സൗഭാഗ്യത്തെ നൽകുന്നവളാണ്. ബാലൻമാരുടെ അധിഷ്ഠാന ദേവതയാണവൾ. ദേവസേനയെന്ന പേരിൽ പ്രശസ്തയായ ദേവി സ്കന്ദന്റെ പത്നിയാണ്. മാതാക്കളിൽ ഏറ്റവും പ്രശസ്തയായ ഷഷ്ഠീ ദേവിയാണ് ബാലൻമാർക്ക് ആയുസ്സ് നൽകുന്നത്. സ്വന്തം അമ്മയെപ്പോലെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് രക്ഷ നൽകുന്ന ദേവി അവരുടെ സമീപത്ത് സദാ വർത്തിക്കുന്നു. ഞാൻ ധർമ്മന്റെയടുക്കൽനിന്ന് ഷഷ്ഠീദേവിയെ എങ്ങിനെയണ് പൂജിക്കണ്ടത് എന്നു പഠിക്കുകയുണ്ടായി. സുഖസന്താനവർദ്ധകമായ ആ പൂജാവിധികൾ ഇപ്രകാരമാണ്.
സ്വായംഭുവമനുവിന്റെ പുത്രൻ പ്രിയവ്രതൻ സദാ തപസ്സിൽ മുഴുകി അവിവാഹിതനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ ബ്രഹ്മാവിന്റെ അനുജ്ഞയനുസരിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് മാലിനിയെന്ന രാജകുമാരിയെ വേൾക്കേണ്ടി വന്നു. കശ്യപൻ പുത്രകാമേഷ്ടിയാഗം ചെയ്ത് നൽകിയ പ്രസാദത്തിന്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ആ രാജ്ഞി ഗർഭിണിയായി.അവൾ ആ ദിവ്യഗർഭത്തെ പന്ത്രണ്ട് വർഷം ചുമന്നു. എന്നാൽ അവൾ പ്രസവിച്ചത് രൂപത്തിൽ എല്ലാം തികഞ്ഞതെങ്കിലും ഒരു ചാപിള്ളയെ ആയിരുന്നു. അന്തപ്പുരത്തിലെ സ്ത്രീകൾ നിലവിളിച്ചു. രാജ്ഞി ബോധംകെട്ടു വീണുപോയി. മകനെ കൈകളിലെടുത്ത് രാജാവ് ശ്മശാനത്തിലെത്തി. മകനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞ രാജാവ് തന്റെ ദേഹവും പുത്രന്റെ ജഡത്തിനൊപ്പം ഉപേക്ഷിക്കാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു. ദു:ഖത്തിലാണ്ട രാജാവിന് ആ സമയത്ത് താൻ പഠിച്ചുറപ്പിച്ച ജ്ഞാനയോഗം സ്മൃതിയിൽ വന്നില്ല.
അപ്പോളവിടെ സഫടിക നിർമ്മിതവും രത്നഖചിതവുമായ ഒരു വിമാനം വന്നിറങ്ങി. പട്ടും പൂവും അങ്കരിച്ച ആ ആകാശരഥത്തിൽ അതിനോഹരിയായ ഒരു ദേവി ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഭക്താനുഗ്രഹവ്യഗ്രയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ദേവിയെക്കണ്ട് പ്രിയവ്രതൻ പുത്രന്റെ ദേഹം താഴെ വച്ചു. അദ്ദേഹം ദേവിയെ വാഴ്ത്തി പൂജിച്ചു. പ്രശാന്തയും എന്നാൽ ഗ്രീഷ്മകാല സൂര്യന്റെ കാന്തിയുമുള്ള ആ സ്കന്ദപത്നിയെക്കണ്ട് രാജാവ് ചോദിച്ചു. "ദേവീ, അവിടുന്ന് ആരാണ്? ആരുടെ പുത്രിയാണ്? സ്ത്രീകളിൽ വച്ച് ധന്യയും മാന്യയുമായ അവിടുന്ന് ഏതു കുലത്തെയാണ് ജന്മം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിച്ചത്? ആരുടെ പത്നി പദമാണ് നീയലങ്കരിക്കുന്നത്?"
ജഗദ് മംഗളചണ്ഡികയും ദേവൻമാർക്കു വേണ്ടി യുദ്ധം നടത്തുന്നവളുമായ ദേവി സ്വയം ദേവസേനയായിത്തീർന്ന് സുരൻമാരെ അസുരൻമാരുമായുള്ള യുദ്ധത്തിൽ സഹായിച്ചവളാണ്. അങ്ങിനെയുള്ള ദേവി രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു: "ഞാൻ ബ്രഹ്മാവിന്റെ മാനസപുത്രിയായ ദേവസേനയാണ്. എന്നെ ബ്രഹ്മാവ് സ്കന്ദന് വിവാഹം കഴിച്ചു നൽകി. ഷഷ്ഠിയെന്ന് പ്രസിദ്ധയായ ഞാൻ മൂലപ്രകൃതിയുടെ കലാംശമാണ്. ഞാൻ പുത്രനില്ലാത്തവർക്ക് പുത്രനേയും ഭാര്യയില്ലാത്തവർക്ക് പത്നിയേയും നൽകുന്നു. ദരിദ്രർക്ക് ധനവും കർമ്മികൾക്ക് കർമ്മഫലും നൽകുന്നത് ഞാനാണ്.
കർമ്മമാണ് സന്താനസമ്പന്നതയ്ക്കും ഐശ്വര്യത്തിനും ആപത്തിനുമെല്ലാം കാരണമാകുന്നത്. സുഖദുഖാദികളും ഹർഷവും മംഗളവും ഭയവും ശോകവുമെല്ലാം കർമ്മത്തിന്റെ ഫലമായുണ്ടാവുന്നു. ഒരുവൻ രൂപവാനാകുന്നതും രോഗിയാകുന്നതും കർമ്മഫലങ്ങൾ കൊണ്ടാണ്. വ്യാധിക്കും ആരോഗ്യത്തിനും കാരണം കർമ്മം തന്നെ. ബഹുപുത്രത്വം, ബഹുഭാര്യത്വം, വംശഹീനത്വം, മൃതപുത്രത, വിഭാര്യത്വം, അംഗഹീനത, എന്നിവയ്ക്കെല്ലാം കർമ്മമാണ് ഹേതു. അതുകൊണ്ട് കർമ്മം തന്നെയാണ് ഏറ്റവും മഹത്തരമായത് എന്ന് വേദങ്ങൾ ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു.
ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദേവി രാജാവിന്റെ മൃതപുത്രനെ കയ്യിലെടുത്തു. ദേവിയാ കുഞ്ഞിന് പുതുജീവൻ നൽകി. കുഞ്ഞിന്റെ പുഞ്ചിരി കണ്ടു മയങ്ങി നിന്ന രാജാവിനോട് ചോദിച്ചിട്ട് ദേവസേന അവനെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്ക് തിരിക്കാൻ തയ്യാറായി. വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളോടെ രാജാവ് ദേവിയെ വാഴ്ത്തി സ്തുതിച്ചു. ദേവി സന്തുഷ്ടയായി വേദവിഹിതമായ കർമ്മത്തെപ്പറ്റി രാജാവിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.
ദേവി പറഞ്ഞു: "അങ്ങ് സ്വായംഭുവമനുവിന്റെ പുത്രനും മൂലോകങ്ങളിലും പുകഴ് പെറ്റ രാജാവുമാണല്ലോ. നീ എനിക്കായി പൂജകൾ ചെയ്യുക. മാത്രമല്ലാ ആ പൂജകൾ മറ്റുള്ളവരെക്കൊണ്ടു് ചെയ്യിക്കുകയും വേണം. അങ്ങിനെ ചെയ്യുമെങ്കിൽ ഈ ഓമൽക്കുമാരനെ ഞാനങ്ങേയ്ക്ക് തിരികെത്തരാം. ഇവൻ അങ്ങയുടെ വംശത്തിനു തന്നെ അലങ്കാരമായിരിക്കും. ഇവർ നാരായണാംശജനാണ്. ഇവന് മുജ്ജന്മ സ്മരണയുണ്ടാവും. മാത്രമല്ല ഇവൻ പണ്ഡിതോത്തമനും യോഗിവര്യനും സുവ്രതന്നെ പേരിൽ വിഖ്യാതി നേടിയ ഗുണവാനുമായിത്തീരും. ആ യോഗങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ശ്രേഷ്ഠന്നെന്ന് പേരു നേടി ഇവൻ വിദ്വത് പ്രിയനും സകലലോകങ്ങളിലും കീർത്തി നേടിയവനും ആയിത്തീരും. ഇവൻ സർവ്വസമ്പത് പ്രദാതാവായി യോഗികൾക്കും താപസർക്കും സിദ്ധിരൂപനായി വിരാജിക്കുന്നതാണ്." ഇത്രയും പറഞ്ഞനുഗ്രഹിച്ച് ദേവി മകനെ രാജാവിന്റെ കൈയ്യിൽ തിരികെ നൽകി. പ്രിയവ്രതൻ ദേവീപൂജകൾ യഥാവിധി ചെയ്യാമെന്ന് സമ്മതിച്ച് കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് മടങ്ങി.ദേവി വാനിൽ അപ്രത്യക്ഷയായി.
രാജാവ് അതീവസന്തുഷ്ടനായി കൊട്ടാരത്തിലെത്തി പുത്രനെ തിരികെ കിട്ടിയ വൃത്താന്തങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരെ അറിയിച്ചു. സ്ത്രീപുരുഷഭേദമന്യേ പ്രജകൾ എല്ലാവരും ദേവീപൂജകൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. രാജാവ് വിധിപോലെ മാസം തോറും ശുക്ളഷഷ്ഠി ദിനത്തിൽ ദേവിയെ പൂജിച്ച് ഷഷ്ഠീ മഹോത്സവം കൊണ്ടാടി. ബ്രാഹ്മണർക്ക് ദാനം നല്കി . രാജാവ് നാട്ടിലെങ്ങും ഷഷ്ഠീ പൂജ നടത്തിച്ചു. സൂതികാ ഗൃഹങ്ങളിൽ ആറാം ദിനത്തിലും ഇരുപത്തിയൊന്നാം ദിനത്തിലും ഷഷ്ഠീപൂജ നിർബ്ബന്ധമാക്കി.
ഇനിയാ പൂജാക്രമങ്ങൾ എങ്ങിനെയെന്നു നോക്കാം. കണ്വശാഖോക്തമായ പൂജാവിധികൾ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത് ധർമ്മനിൽ നിന്നാണ്. സാളഗ്രാമം, കുടം, വടമൂലം എന്നിവയിൽ ഏതെങ്കിലുമൊന്നിൽ ദേവീരൂപം ആവാഹിച്ച് അല്ലെങ്കിൽ ചുമരിൽ ഒരു ദേവീരൂപം വരച്ചു വച്ച് പൂജകൾ ചെയ്യാം. അങ്ങിനെ മൂല പ്രകൃതിയുടെ ഷഷ്ഠാംശയായ ദേവിയെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുക. "സത്പുത്രദായിനിയായ ദേവീ, ലോകമാതാവേ, ദയാത്മികേ, ചെമ്പകപ്പൂവിന്റെ നിറമുള്ളവളേ, രത്നാഭരണവിഭൂഷിതേ, പവിത്ര രൂപയായ ദേവസേനയെ ഞാനിതാ പൂജിക്കുന്നു" എന്നുറപ്പിച്ച് സാധകൻ സ്വശിരസ്സിൽ പൂ ചൂടുക. വീണ്ടും ദേവിയെ ധ്യാനിച്ച് പാദ്യം, അർഘ്യം, ആചമനീയം, ഗന്ധം, പുഷ്പം, ദീപം എന്നിവയോടെ അഷ് ടാക്ഷരമന്ത്രം ജപിക്കുക. "ഓം ഹ്രീം ഷഷ്ഠിദേവ്യൈ സ്വാഹാ" എന്നതാണാ മന്ത്രം.
അഷ്ടാക്ഷരമന്ത്രം യഥാശക്തി ജപിച്ച് ദേവിയെ നമിക്കുക. സാമവേദോക്തമായ ഈ സ്തോത്രം പുത്രലാഭഫലം നൽകാൻ കെൽപ്പുള്ളതാണ്. ഇത് ലക്ഷം തവണ ജപിക്കുന്നവന് സത്പുത്രലാഭം നിശ്ചയം. സർവ്വ മംഗളദായകവും സർവ്വാഭീഷ്ടപ്രദവുമാണീമന്ത്രം.
ഇനി വേദഗൂഢമായ സ്തോത്രം കേൾപ്പിക്കാം. "നമോ ദേവീ മഹാദേവീ, സിദ്ധി ശാന്തി സ്വരൂപിണീ, ദേവസേനാ ദേവീ, ഷഷ്ഠി ദേവീ, നമസ്കാരം. നമസ്ക്കാരം"
"ഹേ വരദേ, പുത്രദായിനീ, നമസ്ക്കാരം നമസ്ക്കാരം. സുഖദേ മോക്ഷപ്രദേ നമസ്ക്കാരം
മായേ സിദ്ധയോഗിനീ സാരേ, സാരപ്രദേ, പരാദേവീ നിനക്കു നമസ്ക്കാരം"
"ബാലൻമാരുടെ അധിഷ്ഠാതൃ ദേവതയായ ദേവിക്ക് നമസ്ക്കാരം. കല്യാണീ, കർമ്മഫലപ്രദേ സ്ക്കന്ദപ്രിയേ, ഷഷ്ഠീദേവീ, നമസ്ക്കാരം."
"ഭക്തർക്ക് സദാ പ്രത്യക്ഷയായ ദേവീ സംപൂജ്യേ, ഷൺമുഖ വല്ലഭേ, നമസ്ക്കാരം.
ദേവരക്ഷകയും ശുദ്ധസത്വസ്വരൂപയുമായ സർവ്വ വന്ദിതയായ ദേവീ, നമസ്കാരം
ഹിംസാ ക്രോധവർജിതേ, ഷഷ്ഠീ ദേവീ, സുരേശ്വരീ, ധനഭാര്യാപുത്ര സൗഭാഗ്യങ്ങൾ തന്ന് അനുഗ്രഹിച്ചാലും."
"ദേവീ, മാനവും ജയവും ശത്രു നാശവും കീർത്തിയും ധർമ്മവും വിദ്യയും സൽപ്പുത്രഭാഗ്യവും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. ശുഭവും ജയവും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. വിദ്യയും ഭൂമിയും സൽപ്രജാസമ്പത്തും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. "
ഇങ്ങിനെ ഷഷ്ഠീദേവിയെ സ്തുതിച്ച് പൂജിച്ച പ്രിയവ്രതന് ഉത്തമനായ ഒരു പുത്രൻ ഉണ്ടായി. ഈ ഷഷ്ഠീസ്തോത്രം ആരെങ്കിലും ഒരു വർഷം പഠിക്കുന്നതായാൽ അവന് ആയുഷ്മാനായ ഒരുത്തമപുത്രൻ ജനിക്കും. ഒരു വർഷമീ സ്തോത്രം കേട്ട് പൂജിച്ചാൽ വന്ധ്യകൾക്ക് പോലും പുത്രഭാഗ്യം കൈവരും. വീരനും യശസ്വിയും ഗുണവാനുമായ ഒരു പുത്രനെ അവൾക്ക് ലഭിക്കും. രോഗബാധിതനായ കുഞ്ഞിന്റെ രോഗം ഇല്ലാതാവാൻ മാതാപിതാക്കൾ ഒരു മാസക്കാലം ഈ സ്തുതി കേട്ടാൽ മതി.
അനേകാനാം ച ദേവീനാം ശ്രുതമാഖ്യാനമുത്തമം
അന്യാസാം ചരിതം ബ്രഹ്മൻ വദവേദവിദാം വര
സർവ്വാസാം ചരിതം വിപ്ര വേദേഷു ച പൃഥക് പൃഥക്
പൂർവോക്താനാം ച ദേവീനാം കാസാം ശ്രോതുമിഹേച്ഛസി
നാരദൻ പറഞ്ഞു: ഭഗവൻ, അങ്ങ് അനേകം ദേവിമാരെപ്പറ്റി വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നു. വേദവിത്തമനായ അങ്ങ് ഇനിയും മറ്റുള്ള ദേവിമാരെക്കുറിച്ച് കൂടി എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നാലും. മൂലപ്രകൃതിയുടെ കലാംശങ്ങളായ ഷഷ്ഠി, മംഗളചണ്ഡിക, മനസാദേവി എന്നിവരെപ്പെറ്റിയും വിശദമായി അറിയാൻ എനിക്കാഗ്രഹമുണ്ട്.
ശ്രീനാരായണൻ പറഞ്ഞു: വേദങ്ങളിൽ ദേവിമാരുടെ ചരിതങ്ങൾ വെവ്വേറെ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. മൂലപ്രകൃതിയുടെ ആറിൽ ഒരംശം കലയായി വന്ന ദേവിയാണ് ഷഷ്ഠി. വിഷ്ണുമായ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഷഷ്ഠീദേവി സന്താന സൗഭാഗ്യത്തെ നൽകുന്നവളാണ്. ബാലൻമാരുടെ അധിഷ്ഠാന ദേവതയാണവൾ. ദേവസേനയെന്ന പേരിൽ പ്രശസ്തയായ ദേവി സ്കന്ദന്റെ പത്നിയാണ്. മാതാക്കളിൽ ഏറ്റവും പ്രശസ്തയായ ഷഷ്ഠീ ദേവിയാണ് ബാലൻമാർക്ക് ആയുസ്സ് നൽകുന്നത്. സ്വന്തം അമ്മയെപ്പോലെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് രക്ഷ നൽകുന്ന ദേവി അവരുടെ സമീപത്ത് സദാ വർത്തിക്കുന്നു. ഞാൻ ധർമ്മന്റെയടുക്കൽനിന്ന് ഷഷ്ഠീദേവിയെ എങ്ങിനെയണ് പൂജിക്കണ്ടത് എന്നു പഠിക്കുകയുണ്ടായി. സുഖസന്താനവർദ്ധകമായ ആ പൂജാവിധികൾ ഇപ്രകാരമാണ്.
സ്വായംഭുവമനുവിന്റെ പുത്രൻ പ്രിയവ്രതൻ സദാ തപസ്സിൽ മുഴുകി അവിവാഹിതനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ ബ്രഹ്മാവിന്റെ അനുജ്ഞയനുസരിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് മാലിനിയെന്ന രാജകുമാരിയെ വേൾക്കേണ്ടി വന്നു. കശ്യപൻ പുത്രകാമേഷ്ടിയാഗം ചെയ്ത് നൽകിയ പ്രസാദത്തിന്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ആ രാജ്ഞി ഗർഭിണിയായി.അവൾ ആ ദിവ്യഗർഭത്തെ പന്ത്രണ്ട് വർഷം ചുമന്നു. എന്നാൽ അവൾ പ്രസവിച്ചത് രൂപത്തിൽ എല്ലാം തികഞ്ഞതെങ്കിലും ഒരു ചാപിള്ളയെ ആയിരുന്നു. അന്തപ്പുരത്തിലെ സ്ത്രീകൾ നിലവിളിച്ചു. രാജ്ഞി ബോധംകെട്ടു വീണുപോയി. മകനെ കൈകളിലെടുത്ത് രാജാവ് ശ്മശാനത്തിലെത്തി. മകനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞ രാജാവ് തന്റെ ദേഹവും പുത്രന്റെ ജഡത്തിനൊപ്പം ഉപേക്ഷിക്കാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു. ദു:ഖത്തിലാണ്ട രാജാവിന് ആ സമയത്ത് താൻ പഠിച്ചുറപ്പിച്ച ജ്ഞാനയോഗം സ്മൃതിയിൽ വന്നില്ല.
അപ്പോളവിടെ സഫടിക നിർമ്മിതവും രത്നഖചിതവുമായ ഒരു വിമാനം വന്നിറങ്ങി. പട്ടും പൂവും അങ്കരിച്ച ആ ആകാശരഥത്തിൽ അതിനോഹരിയായ ഒരു ദേവി ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഭക്താനുഗ്രഹവ്യഗ്രയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ദേവിയെക്കണ്ട് പ്രിയവ്രതൻ പുത്രന്റെ ദേഹം താഴെ വച്ചു. അദ്ദേഹം ദേവിയെ വാഴ്ത്തി പൂജിച്ചു. പ്രശാന്തയും എന്നാൽ ഗ്രീഷ്മകാല സൂര്യന്റെ കാന്തിയുമുള്ള ആ സ്കന്ദപത്നിയെക്കണ്ട് രാജാവ് ചോദിച്ചു. "ദേവീ, അവിടുന്ന് ആരാണ്? ആരുടെ പുത്രിയാണ്? സ്ത്രീകളിൽ വച്ച് ധന്യയും മാന്യയുമായ അവിടുന്ന് ഏതു കുലത്തെയാണ് ജന്മം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിച്ചത്? ആരുടെ പത്നി പദമാണ് നീയലങ്കരിക്കുന്നത്?"
ജഗദ് മംഗളചണ്ഡികയും ദേവൻമാർക്കു വേണ്ടി യുദ്ധം നടത്തുന്നവളുമായ ദേവി സ്വയം ദേവസേനയായിത്തീർന്ന് സുരൻമാരെ അസുരൻമാരുമായുള്ള യുദ്ധത്തിൽ സഹായിച്ചവളാണ്. അങ്ങിനെയുള്ള ദേവി രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു: "ഞാൻ ബ്രഹ്മാവിന്റെ മാനസപുത്രിയായ ദേവസേനയാണ്. എന്നെ ബ്രഹ്മാവ് സ്കന്ദന് വിവാഹം കഴിച്ചു നൽകി. ഷഷ്ഠിയെന്ന് പ്രസിദ്ധയായ ഞാൻ മൂലപ്രകൃതിയുടെ കലാംശമാണ്. ഞാൻ പുത്രനില്ലാത്തവർക്ക് പുത്രനേയും ഭാര്യയില്ലാത്തവർക്ക് പത്നിയേയും നൽകുന്നു. ദരിദ്രർക്ക് ധനവും കർമ്മികൾക്ക് കർമ്മഫലും നൽകുന്നത് ഞാനാണ്.
കർമ്മമാണ് സന്താനസമ്പന്നതയ്ക്കും ഐശ്വര്യത്തിനും ആപത്തിനുമെല്ലാം കാരണമാകുന്നത്. സുഖദുഖാദികളും ഹർഷവും മംഗളവും ഭയവും ശോകവുമെല്ലാം കർമ്മത്തിന്റെ ഫലമായുണ്ടാവുന്നു. ഒരുവൻ രൂപവാനാകുന്നതും രോഗിയാകുന്നതും കർമ്മഫലങ്ങൾ കൊണ്ടാണ്. വ്യാധിക്കും ആരോഗ്യത്തിനും കാരണം കർമ്മം തന്നെ. ബഹുപുത്രത്വം, ബഹുഭാര്യത്വം, വംശഹീനത്വം, മൃതപുത്രത, വിഭാര്യത്വം, അംഗഹീനത, എന്നിവയ്ക്കെല്ലാം കർമ്മമാണ് ഹേതു. അതുകൊണ്ട് കർമ്മം തന്നെയാണ് ഏറ്റവും മഹത്തരമായത് എന്ന് വേദങ്ങൾ ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു.
ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദേവി രാജാവിന്റെ മൃതപുത്രനെ കയ്യിലെടുത്തു. ദേവിയാ കുഞ്ഞിന് പുതുജീവൻ നൽകി. കുഞ്ഞിന്റെ പുഞ്ചിരി കണ്ടു മയങ്ങി നിന്ന രാജാവിനോട് ചോദിച്ചിട്ട് ദേവസേന അവനെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്ക് തിരിക്കാൻ തയ്യാറായി. വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളോടെ രാജാവ് ദേവിയെ വാഴ്ത്തി സ്തുതിച്ചു. ദേവി സന്തുഷ്ടയായി വേദവിഹിതമായ കർമ്മത്തെപ്പറ്റി രാജാവിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.
ദേവി പറഞ്ഞു: "അങ്ങ് സ്വായംഭുവമനുവിന്റെ പുത്രനും മൂലോകങ്ങളിലും പുകഴ് പെറ്റ രാജാവുമാണല്ലോ. നീ എനിക്കായി പൂജകൾ ചെയ്യുക. മാത്രമല്ലാ ആ പൂജകൾ മറ്റുള്ളവരെക്കൊണ്ടു് ചെയ്യിക്കുകയും വേണം. അങ്ങിനെ ചെയ്യുമെങ്കിൽ ഈ ഓമൽക്കുമാരനെ ഞാനങ്ങേയ്ക്ക് തിരികെത്തരാം. ഇവൻ അങ്ങയുടെ വംശത്തിനു തന്നെ അലങ്കാരമായിരിക്കും. ഇവർ നാരായണാംശജനാണ്. ഇവന് മുജ്ജന്മ സ്മരണയുണ്ടാവും. മാത്രമല്ല ഇവൻ പണ്ഡിതോത്തമനും യോഗിവര്യനും സുവ്രതന്നെ പേരിൽ വിഖ്യാതി നേടിയ ഗുണവാനുമായിത്തീരും. ആ യോഗങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ശ്രേഷ്ഠന്നെന്ന് പേരു നേടി ഇവൻ വിദ്വത് പ്രിയനും സകലലോകങ്ങളിലും കീർത്തി നേടിയവനും ആയിത്തീരും. ഇവൻ സർവ്വസമ്പത് പ്രദാതാവായി യോഗികൾക്കും താപസർക്കും സിദ്ധിരൂപനായി വിരാജിക്കുന്നതാണ്." ഇത്രയും പറഞ്ഞനുഗ്രഹിച്ച് ദേവി മകനെ രാജാവിന്റെ കൈയ്യിൽ തിരികെ നൽകി. പ്രിയവ്രതൻ ദേവീപൂജകൾ യഥാവിധി ചെയ്യാമെന്ന് സമ്മതിച്ച് കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് മടങ്ങി.ദേവി വാനിൽ അപ്രത്യക്ഷയായി.
രാജാവ് അതീവസന്തുഷ്ടനായി കൊട്ടാരത്തിലെത്തി പുത്രനെ തിരികെ കിട്ടിയ വൃത്താന്തങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരെ അറിയിച്ചു. സ്ത്രീപുരുഷഭേദമന്യേ പ്രജകൾ എല്ലാവരും ദേവീപൂജകൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. രാജാവ് വിധിപോലെ മാസം തോറും ശുക്ളഷഷ്ഠി ദിനത്തിൽ ദേവിയെ പൂജിച്ച് ഷഷ്ഠീ മഹോത്സവം കൊണ്ടാടി. ബ്രാഹ്മണർക്ക് ദാനം നല്കി . രാജാവ് നാട്ടിലെങ്ങും ഷഷ്ഠീ പൂജ നടത്തിച്ചു. സൂതികാ ഗൃഹങ്ങളിൽ ആറാം ദിനത്തിലും ഇരുപത്തിയൊന്നാം ദിനത്തിലും ഷഷ്ഠീപൂജ നിർബ്ബന്ധമാക്കി.
ഇനിയാ പൂജാക്രമങ്ങൾ എങ്ങിനെയെന്നു നോക്കാം. കണ്വശാഖോക്തമായ പൂജാവിധികൾ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത് ധർമ്മനിൽ നിന്നാണ്. സാളഗ്രാമം, കുടം, വടമൂലം എന്നിവയിൽ ഏതെങ്കിലുമൊന്നിൽ ദേവീരൂപം ആവാഹിച്ച് അല്ലെങ്കിൽ ചുമരിൽ ഒരു ദേവീരൂപം വരച്ചു വച്ച് പൂജകൾ ചെയ്യാം. അങ്ങിനെ മൂല പ്രകൃതിയുടെ ഷഷ്ഠാംശയായ ദേവിയെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുക. "സത്പുത്രദായിനിയായ ദേവീ, ലോകമാതാവേ, ദയാത്മികേ, ചെമ്പകപ്പൂവിന്റെ നിറമുള്ളവളേ, രത്നാഭരണവിഭൂഷിതേ, പവിത്ര രൂപയായ ദേവസേനയെ ഞാനിതാ പൂജിക്കുന്നു" എന്നുറപ്പിച്ച് സാധകൻ സ്വശിരസ്സിൽ പൂ ചൂടുക. വീണ്ടും ദേവിയെ ധ്യാനിച്ച് പാദ്യം, അർഘ്യം, ആചമനീയം, ഗന്ധം, പുഷ്പം, ദീപം എന്നിവയോടെ അഷ് ടാക്ഷരമന്ത്രം ജപിക്കുക. "ഓം ഹ്രീം ഷഷ്ഠിദേവ്യൈ സ്വാഹാ" എന്നതാണാ മന്ത്രം.
അഷ്ടാക്ഷരമന്ത്രം യഥാശക്തി ജപിച്ച് ദേവിയെ നമിക്കുക. സാമവേദോക്തമായ ഈ സ്തോത്രം പുത്രലാഭഫലം നൽകാൻ കെൽപ്പുള്ളതാണ്. ഇത് ലക്ഷം തവണ ജപിക്കുന്നവന് സത്പുത്രലാഭം നിശ്ചയം. സർവ്വ മംഗളദായകവും സർവ്വാഭീഷ്ടപ്രദവുമാണീമന്ത്രം.
ഇനി വേദഗൂഢമായ സ്തോത്രം കേൾപ്പിക്കാം. "നമോ ദേവീ മഹാദേവീ, സിദ്ധി ശാന്തി സ്വരൂപിണീ, ദേവസേനാ ദേവീ, ഷഷ്ഠി ദേവീ, നമസ്കാരം. നമസ്ക്കാരം"
"ഹേ വരദേ, പുത്രദായിനീ, നമസ്ക്കാരം നമസ്ക്കാരം. സുഖദേ മോക്ഷപ്രദേ നമസ്ക്കാരം
മായേ സിദ്ധയോഗിനീ സാരേ, സാരപ്രദേ, പരാദേവീ നിനക്കു നമസ്ക്കാരം"
"ബാലൻമാരുടെ അധിഷ്ഠാതൃ ദേവതയായ ദേവിക്ക് നമസ്ക്കാരം. കല്യാണീ, കർമ്മഫലപ്രദേ സ്ക്കന്ദപ്രിയേ, ഷഷ്ഠീദേവീ, നമസ്ക്കാരം."
"ഭക്തർക്ക് സദാ പ്രത്യക്ഷയായ ദേവീ സംപൂജ്യേ, ഷൺമുഖ വല്ലഭേ, നമസ്ക്കാരം.
ദേവരക്ഷകയും ശുദ്ധസത്വസ്വരൂപയുമായ സർവ്വ വന്ദിതയായ ദേവീ, നമസ്കാരം
ഹിംസാ ക്രോധവർജിതേ, ഷഷ്ഠീ ദേവീ, സുരേശ്വരീ, ധനഭാര്യാപുത്ര സൗഭാഗ്യങ്ങൾ തന്ന് അനുഗ്രഹിച്ചാലും."
"ദേവീ, മാനവും ജയവും ശത്രു നാശവും കീർത്തിയും ധർമ്മവും വിദ്യയും സൽപ്പുത്രഭാഗ്യവും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. ശുഭവും ജയവും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. വിദ്യയും ഭൂമിയും സൽപ്രജാസമ്പത്തും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും. "
ഇങ്ങിനെ ഷഷ്ഠീദേവിയെ സ്തുതിച്ച് പൂജിച്ച പ്രിയവ്രതന് ഉത്തമനായ ഒരു പുത്രൻ ഉണ്ടായി. ഈ ഷഷ്ഠീസ്തോത്രം ആരെങ്കിലും ഒരു വർഷം പഠിക്കുന്നതായാൽ അവന് ആയുഷ്മാനായ ഒരുത്തമപുത്രൻ ജനിക്കും. ഒരു വർഷമീ സ്തോത്രം കേട്ട് പൂജിച്ചാൽ വന്ധ്യകൾക്ക് പോലും പുത്രഭാഗ്യം കൈവരും. വീരനും യശസ്വിയും ഗുണവാനുമായ ഒരു പുത്രനെ അവൾക്ക് ലഭിക്കും. രോഗബാധിതനായ കുഞ്ഞിന്റെ രോഗം ഇല്ലാതാവാൻ മാതാപിതാക്കൾ ഒരു മാസക്കാലം ഈ സ്തുതി കേട്ടാൽ മതി.
No comments:
Post a Comment